«صحيحه» كامل وارد كرده است.[1] و ابن عبدالبر نيز اين خبر را در شرح حال ام‌المؤمنين خديجه عليها السلام با سه سند نقل كرده است.[2]

پس با اين بيان نيز روشن شد كه بخارى طالب چه‌گونه اخبار بوده و از چه نوع انسان‌ها دينش را اخذ مى‌كرده و چگونه به احاديث تحريف شده پناه برده و در كتمان حقايق سعى مى‌كرده است.

7. بستن درها بر مسجد و گناه‌هاى خليفه‌ى سوم‌

عن نافع أن رجلا أتى ابن عمر فقال: ... قال (رجل لعبدالله بن عمر): فما قولك فى على وعثمان؟ قال: أما عثمان فكأن الله عفا عنه و اما أنتم فكرهتم أن تعفوا عنه. أما على فابن عم رسول الله صلى الله عليه و آله وختنه وأشار بيده فقال: هذا بيته حيث ترون؛[3] مردى به نزد ابن عمر آمد و گفت: در مورد على و عثمان نظرت چيست؟ ابن عمر گفت: اما عثمان، گويا خداوند از (گناه) او درگذشت، ولى شما نخواستيد از (گناه) او درگزريد. اما على، پسر عم رسول خدا صلى الله عليه و آله و دامادش و اشاره كرد با دستش و گفت: اين منزلش است جايى كه مى‌بينيد.

اين حديث در شرح حال بخارى مفصل مورد بحث قرار گرفت و بخارى در آن پنهانكارى متعدد انجام داده كه از جمله عدم تصريح به اين‌كه جز در منزل اميرالمؤمنين عليه السلام تمام درها بر مسجد بسته شده بود.

[1] . احاديث صحيحه البانى، ج 1، ص 215، ح 116.

[2] . الاستيعاب، ج 2، ص 89، شرح حال خديجه بنت خويلد عليها السلام.

[3] . صحيح بخارى، كتاب التفسير، باب قوله: وقاتلوهم حتى لا تكون فتنة، ج 4، ص 1641، ح 4514 و 4515 و 4650 و 3704.