متعه را جائز مى‌دانسته‌اند گرچه آن‌ها خود را به نادانى بزنند!.

شروع اذان از ديدگاه بخارى‌

أن ابن عمر كان يقول: كان المسلمون حين قدموا المدينة يجتمعون فيتحينون الصلاة ليس ينادى لها فتكلموا يو ما في ذلك فقال بعضهم: اتخذوا ناقوسا مثل ناقوس النصارى وقال بعضهم: بل بوقا مثل قرن اليهود فقال عمر: اولا تبعثون رجلا ينادي بالصلاة فقال رسول الله صلى الله عليه و آله: يا بلال قم فناد بالصلاة؛[1] ابن عمر هميشه مى‌گفت: مسلمين وقتى به مدينه آمدند جمع مى‌شدند وبراى نماز وقت تعيين مى‌كردند وكسى براى نماز ندا نمى‌داد واذان نمى‌گفت. روزى در اين مورد سخن گفتند پس برخى از آن‌ها گفتند: ناقوسى مثل ناقوس نصارا بگيريد و برخى گفتند: بوقى مثل بوق يهود بگيريد، پس عمر گفت: آيا كسى را نمى‌فرستيد تا براى نماز ندا بدهد! پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: اى بلال بلند شو وبراى نماز ندا بده.

در مورد اذان احاديث مختلف ديگر نيز جعل شده است كه در آن گفته‌اند: عبدالله بن زيد و عمر بن خطاب خواب ديدند، عمر و بلال خواب ديدند، ابوبكر خواب ديد، چهارده نفر خواب ديد. 17 نفر خواب ديد و ....[2] كه اين دسته اخبار هر كدام ديگرى را تكذيب مى‌كند و ما از ذكر آن‌ها خوددارى مى‌كنيم. ولى بايد دقت داشته باشيم كه اذان را خداوند متعال به وسيله جبرئيل عليه السلام به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله تعليم داده است كه ما با اشاره به آن اكتفا مى‌كنيم تا بى اساسى اين نوع اخبار روشن گردد و همچنين ثابت شود كه تا چه حد اخبار فراوان در موضوعات مختلف جعل شده است.

[1] . صحيح بخارى، كتاب الاذان، باب: بدء الاذان، ج 1، ص 219، ح 604؛ صحيح مسلم، كتاب الصلاة، باب بدء الاذان، ج 2، ص 275، ح 377.

[2] . فتح البارى، ج 2، ص 63؛ مجمع الزوائد، ج 1، ص 329؛.