روايت بخارى معنعن خبر را نقل كرده است و تنها بخارى سند دوم خود را به صورت سماع نقل كرده است. و همچنين براء در آن زمان كوچك بوده و به اين جهت اجازه نداده بودند كه در بدر حضور پيدا كند و حالا در احد بوده يا نه با آن سن و سال والله اعلم.

گذشته از اين‌ها، ابن مسعود نيز اين داستان را نقل كرده است و در آن هيچ ذكرى از ابوبكر و عمر نيست.[1]

مهم‌تر از همه‌اى اين‌ها اولا: خليفه اول و دوم در احد از ميدان جنگ فرار كردند. ثانيا: در تاريخ اسلام به ويژه در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ثابت نشده كه اين دو با كسى از كفار و مشركين مبارزه كرده باشند و يا حتى يك نفر را به قتل رسانده باشند و يا يگان قهرمانى از خود بر جاى گذاشته باشند كه آن سبب شده باشد تا ابوسفيان از اين‌ها حساب مى‌برده باشد، ولى در زمان اسلام ظاهرى ابوسفيان و پس از حيات پر بركت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله عكس اين مدعا ثابت شده است و اين دو از ترس اين‌كه ابوسفيان عليه خلافت آن‌ها افرادى را بشوراند، جهت جلب رضايت وى فرزندش يزيد و پس از وى معاويه را حاكم شام قرار داده‌اند با اين‌كه چنان‌كه ذكر شد حكومت را براى طلقا و مسلمه الفتح حرام و غير جائز مى‌دانستند.

و اين گونه اخبار كه در زمان معاويه وضع شده‌اند متأسفانه خيلى فراوان هستند كه هيچ همخوانى با سيره و سلوك عملى خلفا ندارد وعكس آن صفات در سيره عملى آن‌ها فراوان بوده و ثابت شده است.

نسبت ناروا به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و تناقضات آشكار در موضوع بول‌

احاديث فراوان در كتب اهل سنت موجود است كه از نظر محدثين اهل سنت از

[1] . مسند احمد، ج 1، ص 463، مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 8، ص 492.