عند الرضا والغضب إلا حقا؛[1] عبدالله بن عمرو به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفت: اى رسول خدا، هر چه از شما مى‌شنوم آن را بنويسم؟ حضرت فرمودند: آرى، عبدالله گفت: در حال غضب و رضا؟ حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: آرى، همانا براى من سزاوار نيست كه در حالت غضب و رضا چيزى جز حق بگويم (در خبر ديگر فرمودند: در تمام آن حالت‌ها جز حق چيزى نمى‌گويم).

اين حديث را از عبدالله بن عمرو مجاهد، شعيب بن محمد و يوسف بن ماهك روايت كرده‌اند، و حاكم، ذهبى، البانى و شعيب ارنؤوط در چند مورد سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند و در دو نقل اول احمد و ابوداود و نقل دوم حاكم، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «سوگند به آن ذاتى كه جانم در اختيار اوست، از اين دهان و زبان جز حق خارج نمى‌شود.»

اين احاديث مسلم كه با معصوم بودم پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز سازگار است حديث مورد بحث را تكذيب مى‌كند و همچنين معصوم بودن حضرت صلى الله عليه و آله.

برترين انبيا عليهم السلام در نقل ابوهريره‌

ابوهريره در حديثى نقل كرده است كه بين يك مسلمان و يهودى اختلافى مى‌شود و در نتيجه چون خبر به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله رسيد از جمله فرمودند:

لا أقول إن أحدا أفضل من يونس بن متى؛[2]

من نمى‌گويم كه كسى برتر از يونس بن متى است.

[1] . مسند احمد، ج 2، ص 162، ح 6510 و 6802 و 6930 و 7020؛ مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 5، ص 313، ح 26428؛ سنن ابى‌داود، ج 2، ص 176، ح 3646؛ صحيح ابن خزيمه، ج 4، ص 26؛ المستدرك على الصحيحين، ج 1، ص 147، ح 358 و 359، ج 3، ص 606، ح 6246.

[2] . صحيح بخارى، كتاب احاديث الانبياء، باب: قول الله تعالى: وان يونس لمن المرسلين، ج 3، ص 1252، ح 3415؛ صحيح مسلم، كتاب الفضائل، باب من فضائل موسى، ج 4، ص 1843، ح 2373؛ سنن الكبرى نسائى، ج 6، ص 448، ح 11458؛