تصريح كرده است‌[1] كه حاكم، ذهبى، هيثمى و البانى ضمن حديث قبلى در ضعيفه‌اش سند حديث ابن عباس را صحيح دانسته‌اند. بايد دقت داشته باشيم كه ابن عباس نيز يكى از آن چهار نفرى است كه اين حديث را از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت كرده‌اند.

با اين بيان روشن شد هر كه در اين موضوع حديثى روايت كرده است، در زمان نزول اين آيه‌ى شريفه كه سال سوم بعثت نازل شده حضور نداشته است و تنها كسى كه حضور داشته و شاهد بوده اميرالمؤمنين عليه السلام هستند كه شأن نزول آيه را بر خلاف روايات بى‌اساس ديگران معرفى كرده‌اند و ديگران نيز بر آن تصريح كرده‌اند، ولى باز بخارى نه اين‌كه حديث حق را كنار گذاشته و باطل را روايت كرده است، بلكه به يك سند حديث اميرالمؤمنين عليه السلام در تاريخش اشاره كرده و آن‌را تضعيف نيز كرده است.[2]

منقبت ابوهريره‌

در كتب اسلامى ابوهريره براى خود فضائل مختلف نقل كرده كه راويانش تنها خودش است و كسى جز او از آن‌ها خبر نداده است، ولى با اين حال تناقضات رواياتش بى‌اساس بودن آن را روشن مى‌كند. مهم‌ترين آن‌ها حديثى است كه او ادعا كرده پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به طور اعجاز كارى كردند تا او هيچ حديثى را فراموش نكند. او اين حديث را در توجيه احاديث كثيرش راه انداخته است، ولى نتوانسته آثار جعل را در اين كارش پنهان سازد كه اكنون با اين رواياتش آشنا مى‌شويم.

1. أن أبا هريرة قال: إنكم تقولون: إن أباهريرة يكثر الحديث عن رسول الله صلى الله عليه و آله وتقولون: ما بال المهاجرين والأنصار لا يحدثون عن رسول الله صلى الله عليه و آله بمثل حديث أبى هريرة و ان إخوتى من المهاجرين كان يشغلهم صفق بالأسواق‌

[1] . مسند احمد، ج 1، ص 330، ح 3062؛ خصائص نسائى، ص 6؛ المستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 228، ح 4622؛ مجمع الزوائد هيثمى، ج 9، ص 113.

[2] . تاريخ الكبير بخارى، ج 6، ص 32، رقم 1594.