هشت سال فتنه ابن زبير بود ووليد نه سال خلافت نمود.

1. باز امام بخارى از نافع چنين نقل كرده است: و كان عثمان ثنتى عشرة سنة وكانت فتنة معاوية بينه وبين على أربع سنين ثم ولى معاوية عشرين سنة إلّا شهرين ...؛ عثمان دوازده سال خلافت نمود و سپس چهار سال فتنه معاويه بين او وعلى بود، سپس معاويه دو ماه كمتر از بيست سال خلافت را بر عهده داشت.[1]

1. حتى امام بخارى از عمير بن سعيد نخعى نقل كرده است كه به مطرف گفته است: آيا تمام كسانى را كه تا زمان مرگ معاويه به ما (در كوفه) امير شدند برايت ذكر كنم؟ و سپس يك به يك كسانى را كه در زمان خلفا از جانب آن‌ها تا مرگ معاويه امير كوفه شده‌اند ذكر مى‌كند و هيچ اشاره به اميرالمؤمنين عليه السلام و نماينده آن حضرت نمى‌كند و از عثمان به معاويه مى‌رسد.[2] و اين در حالى است كه حتى حكومت مركزى اميرالمؤمنين عليه السلام در كوفه بود.

ذهبى در مورد هشام بن عمار شامى مى‌گويد: او على را خليفه چهارم مى‌دانست و با اهل شهرش در اين مورد مخالفت كرد و اهل حديث را پيروى نمود.[3] از مسلمات است كه نواصب اهل شام معاويه را خليفه چهارم مى‌دانستند و ابن تيميه نيز نظرات آن‌ها را در مقام طعن بر خلافت اميرالمؤمنين عليه السلام در «منهاج السنه» ذكر كرده است و از اين‌جا ثابت مى‌شود كه امام بخارى بر خلاف اهل سنت و اهل حديث عقيده ناصبى‌هاى شام را برتر ديده و از آن‌ها پيروى كرده و اميرالمؤمنين عليه السلام را خليفه نمى‌دانسته است.

زبير برترين و محبوب‌ترين و سزاواترين فرد بر خلافت‌

همچنين امام بخارى در صحيحش چنين نقل مى‌كند:

[1] . همان، ج 1، ص 58.

[2] . تاريخ الكبير بخارى، ج 6، ص 533، رقم 3228؛ تاريخ الصغير بخارى، ج 1، ص 134.

[3] . سير اعلام النبلاء ذهبى، ج 11، ص 433، رقم 98.