است كه ابوبكر نيز همراه اميرالمؤمنين عليه السلام در حج شركت كرده كه حديث دو نفر بر يك نفر ترجيح دارد مضافاً علل ديگر نيز دارد كه با آن دلائل نيز نمى‌توان حديثى را كه با اين سند از منفردات حكم است قبول نمود.

در حديث ديگر زيد بن يثيع مى‌گويد: از على سؤال كرديم كه براى انجام چه امورى به حج فرستاده شدى؟ فرمود: به انجام چهار چيز: اين كه به بهشت جز مؤمن كسى وارد نخواهد شد، كسى عريان نمى‌تواند طواف كند، كافر ومؤمن در بيت الله پس از اين سال با هم جمع نمى‌شوند و هر كه با پيامبر صلى الله عليه و آله عهدى داشته باشد مدتش تا زمان مقرر است. و هر كه عهدى نداشته باشد پس مدتش چهار ماه است.[1] ترمذى، حاكم، ذهبى و البانى سند اين حديث را صحيح دانسته‌اند وخليفه در تاريخش (ص 13) اين حديث را از حارث از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده است. و اين خبر نيز به باطل بودن حديث ابوهريره دلالت مى‌كند.

اين همه اخبار دلالت دارد كه حديث ابوهريره كه بخارى كراراً آن را نقل كرده بى‌اساس است و حتى احاديث خود او به تنهايى متناقض بوده و دلالت به باطل بودن ديگرى مى‌كند، ولى باز بخارى احاديث اين همه صحابه را در اين موضوع نديده گرفته و سخن بى‌اساس ابوهريره را كراراً در صحيحش تكرار كرده است.

ابوهريره و آيه‌اى انذار

قام رسول الله صلى الله عليه و آله حين أنزل الله عز وجل: «و أنذر عشيرتك الأقربين». قال:

يا معشر قريش اشتروا أنفسكم لا أغنى عنكم من الله شيئا يا بنى مناف لا أغنى عنكم من الله شيئا يا عباس بن عبد المطلب لا أغنى عنك من الله شيئا و يا صفية عمة رسول الله صلى الله عليه و آله لا أغنى عنك من الله شيئا و يا فاطمة بنت محمد

[1] . مسند حميدى، ص 57 ح 53؛ سنن ترمذى، ج 3، ص 222، ح 871 و 3092؛ المستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 114، ح 4376.