ام‌المؤمنين عائشه را از اين جنگ برحذر داشته‌اند.[1] اين خبر با اسانيد مختلف از ام‌المؤمنين عائشه، ام‌سلمه، ابن عباس، ابورافع وطاووس روايت شده است، حاكم، ذهبى، هيثمى، ابن حجر، البانى و شعيب ارنؤوط اسانيد گوناگون از آن را صحيح دانسته‌اند.

و اخبار فراوان ديگر كه متأسفانه چشم امام بخارى آن‌ها را نديده است. حالا سبب چه بوده كه بخارى هيچ يك از اين اخبار و اخبار فراوان ديگر در اين موضوع را كه غير واحد از صحابه روايت كرده‌اند، در صحيحش روايت نكرده است، ولى احاديث خلاف قرآن و مسلمات را در مقام طعن بر اميرالمؤمنين عليه السلام ذكر كرده است!.

درباره جنگ‌هاى اميرالمؤمنين عليه السلام كسى جز كافر شك نمى‌كند

و بايد دقت داشته باشيم كه از جابر بن عبدالله انصارى در مورد جنگ‌هاى اميرالمؤمنين عليه السلام سؤال كردند و او در پاسخ گفت: در مورد جنگ‌هاى على كسى جز كافر شك نمى‌كند.[2] سند اين خبر بدون ترديد صحيح است. ذهبى اين خبر را در شرح حال سويد بن سعيد ذكر كرده است و حال آن‌كه سويد ثقه است و مسلم در صحيحش 53 حديث از او روايت كرده است، گرچه او را تضعيف نيز كرده‌اند، ولى كتاب او را صحيح خوانده‌اند و او اين حديث را به صورت سماع روايت كرده است. البته اخبار در اين موضوع فراوان است و ما در كتاب «ابن تيميه امام سلفى‌ها» اخبار بيشتر در اين‌

[1] . مسند احمد، ج 5، ص 52، ح 24299، ج 7، ص 78 و 140، ح 24698 و 27242؛ مسند ابويعلى، ج 8، ص 282، ح 4868؛ مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 15، ص 260 و 265، ح 19361 و 19617، وج 7، ص 536، ح 3771؛ تاريخ طبرى، ج 4، ص 459، ج 5، ص 178؛ مجمع الزوائد، ج 1، ص 234، ج 7، ص 234؛ صحيح ابن حبان، ج 15، ص 126، ح 2732؛ مسند ابن راهويه، ج 3، ص 891، ح 1069؛ مسند بزار، ج 9، ص 326، ح 3881؛ معجم الكبير، ج 1، ص 332، ح 995؛ المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 129؛ سير اعلام النبلاء، ج 2، ص 177؛ فتح البارى، ج 13، ص 55؛ احاديث صحيحه البانى، ج 1، ص 473، ح 474.

[2] . تاريخ ابن عساكر، ج 42، ص 444؛ ميزان الاعتدال، ج 2، ص 252، رقم 3621.