كرده است و حال آن‌كه اين حديث را قطعاً ابوبكره نمى‌شناخته است چه رسد بر اين‌كه آن را روايت كرده باشد و اگر مى‌شناخت به آن استدلال مى‌كرد و ابتدا به لشكر ام‌المؤمنين ملحق نمى‌شد.

بايد توجه داشته باشيم كه در مورد جنگ‌هاى اميرالمؤمنين عليه السلام دستورات پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فراوان است و برخى از آن‌ها متواتر هستند، ولى بخارى هيچ كدام از آن احاديث را چشمش نديده و گوشش نشنيده و لذا به نقل اين‌گونه اخبار كه نواصب را خوش‌حال مى‌كند پناه برده است.

بايد توجه داشته باشيم كه در مورد جنگ‌هاى اميرالمؤمنين عليه السلام آشنا مى‌شويم.

نصوص اسلامى در مورد جنگ‌هاى اميرالمؤمنين عليه السلام‌

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:

1. إنّ منكم من يقاتل على تأويله كما قاتلْتُ على تنزيله قال: فقام أبوبكر وعمر، فقال: لا ولكن خاصف النّعل وعلى يخصف نعله (وعند احمد والحاكم) فاتيناه فبشرناه فلم يرفع به رأسه كأنه قد كان سمعه من رسول الله صلى الله عليه و آله؛[1] همانا در بين شما كسى است كه براى تأويل قرآن (با مسلمانان متخلف) مى‌جنگد چنان‌كه من براى تنزيل قرآن جنگيدم. ابوبكر وعمر هر كدام پشت سر هم بلند شدند وگفتند: آن شخص ما هستيد؟ حضرت فرمودند: نه، لكن آن فرد كسى است كه كفش را وصله مى‌كند وعلى مشغول وصله كردن كفش پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بود. (در نقل احمد وحاكم و ابن عساكر با اسانيد مختلف چنين اضافه شده است): پس ما به نزد على رفتيم و به او

[1] . مسند احمد، ج 3، ص 38 و 82، ح 11276 و 11307 و 11790؛ صحيح ابن حبان، ج 15، ص 385، ح 6937؛ سنن الكبرى نسائى، ج 5، ص 154، ح 8540 و 8541، ج 6، ص 370، ح 32073؛ المستدرك على الصحيحين، ج 3، ص 132، ح 4621؛ تاريخ ابن عساكر، ج 42، ص 451 الى 455 با بيش از 10 سند؛ مجمع الزوائد، ج 5، ص 186، ج 6، ص 244، ج 9، ص 133؛ احاديث صحيحه البانى، ج 5، ص 486، ح 2487.