بدت نواجذه ثم قرأ: و ما قدروا الله حق قدره. قال يحيى بن سعيد: وزاد فيه فضيل بن عياض عن منصور عن إبراهيم عن عبيدة عن عبد الله فضحك رسول الله صلى الله عليه و آله تعجبا وتصديقا له؛[1] يهودى به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و به آن حضرت گفت: همانا خداوند آسمان‌ها را در يك انگشت و زمين‌ها را در يكى و كوه‌ها را در يكى و درخت را در يكى وخلائق را در يكى نگه مى‌دارد و سپس مى‌گويد: من ملك هستم. پيامبر صلى الله عليه و آله با تعجب وتصديق به سخن او خنديد.

ابن حجر مى‌گويد: قرطبى گفته است: تمام اين سخن از يهودى است و آن‌ها معتقد به جسم و داراى جوارح بودن خداوند هستند؛ چنان‌كه غلات مشبهه از اين امت نيز چنين اعتقادى دارند ... و اما اين‌كه پيامبر صلى الله عليه و آله تصديق كرده باشد، اين سخن هيچ ارزشى ندارد و آن سخن راوى بوده و باطل است؛ زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله امر محال را تصديق نمى‌كند و اين اوصاف در حق خداوند محال است، چون اگر خداوند متعال داراى دست و انگشت و جوارح باشد مانند يكى از ما خواهد بود و لازم است كه محتاج و حادث و ناقص و عاجز باشد و در اين صورت محال است كه اله باشد ... و قول يهودى كذب و محال است ....[2]

امام بخارى و نبوت‌

1. امام بخارى از ابوهريره روايت كرده است كه گويا پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرموده‌اند:

من قال أنا خير من يونس بن متى فقد كذب؛[3] هر كه بگويد من بهتر از يونس بن متى هستم قطعاً دروغ گفته است. در شرح اين حديث گفته‌اند: (فقد كذب) أخبر

[1] . صحيح بخارى، كتاب التوحيد، باب: لما خلقت بيدي، ج 6، ص 2697، ح 7414 و 4811 و 7513.

[2] . فتح البارى ابن حجر، ج 13، ص 336 و 337.

[3] . صحيح بخارى، كتاب التفسير، باب قوله: انا اوحينا اليك كما اوحينا الى نوح، ج 4، ص 1681، ح 4604 و 4805.