نمونه‌اى ديگرى نيز از او ثابت شده است. از جعليات مالك بن يخامر بودن اين دو خبر را سخن ابن كثير نيز تأييد مى‌كند كه گفت: معاويه با استدلال به اين حديث ابن يخامر خود و اهل شام را در برابر جنگ با اميرالمؤمنين عليه السلام حق تلقى مى‌كرد. پس معاويه با آگاهى بر اين‌كه اين خبر جعلى است، باز در فريب مردم شام به آن استناد مى‌كرده است؛ زيرا او خود اين حديث را از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله شنيده است كه حضرت چنين سخنى نفرموده‌اند.

در آينده، در بخش آشنايى با برخى روايات «صحيح بخارى» با تصريح چهار عالم و محدث اهل سنت آشنا خواهيم شد كه تأكيد كرده‌اند: در زمان معاويه چگونه بازار حديث‌سازى در فضائل خلفا و صحابه راه‌انداختند كه اين دو نمونه نيز به وضوح واقعيت داشتن سخن آن‌ها را تأييد مى‌كند.

12. عطاء بن ابى مسلم خراسانى‌

ذهبى مى‌گويد: وقد ذكر البخارى عطاء الخراسانى فى الضعفاء فروى له هذا؛[1] ابوزرعه عراقى نيز مى‌گويد: ذكره البخارى فى الضعفاء والعجب من البخارى فى اخراجه له فى الصحيح مع ذكره فى الضعفاء؛[2] ذهبى و ابوزرعه گفته‌اند: بخارى او را در كتاب ضعفا ذكر كرده با اين‌كه از او حديث روايت كرده است. همچنين عطاء خراسانى را سعيد بن مسيب تكذيب كرده است.[3]

گفته شده حديثى كه بخارى در تفسير سوره نوح روايت كرده است از عطاء خراسانى است، گرچه ابن حجر آن را رد كرده است.

[1] . ميزان الاعتدال ذهبى، ج 3، ص 73، رقم 5642.

[2] . البيان والتوضيح ابوزرعه عراقى، ص 165، رقم 249.

[3] . ميزان الاعتدال، ج 3، ص 73، رقم 5642؛ تهذيب التهذيب، ج 7، ص 191، رقم 395.