3. بشر بن شعيب حمصى (متوفاى 213. ق)

بخارى سه حديث از او روايت كرده،[1] با اين كه او را ضعيف دانسته است.

امام بخارى در مورد او مى‌گويد: تركناه حيا سنة اثنتى عشرة ومائتين؛[2] او را در حالى كه زنده بود در سال 212 ترك كرديم.

قال بن أبى حاتم سئل أبى عنه فقال: ذكر لى أن أحمد بن حنبل قال له: سمعت من أبيك؟ قال: لا قال: فقرى‌ء عليه وأنت حاضر؟ قال: لا قال: فقرأت عليه؟ قال: لا قال: فأجاز لك قال: نعم؛[3] احمد بن حنبل از او سؤال كرد كه آيا از پدرت حديث شنيدى؟ گفت نه گفت: كسى به پدرت حديث را گذراند وتو حاضر بودى؟ گفت نه گفت: آيا به او حديث را گذراندى؟ گفت نه گفت: پس به تو اجازه داد گفت آرى.

با اين شهادت وگواهى بشر، احاديثى كه در صحيح بخارى روايت كرده همه مشكل خواهد داشت؛ زيرا او در آن سه حديث مى‌گويد: «حدثنى ابي»؛ يعنى پدرم به من حديث نقل كرد با اين كه مى‌گويد: من از پدرم حديث نشنيدم، مخالف خواهد بود.

ابن حجر و ذهبى مى‌گويند: وذكره بن حبان أيضا فى الضعفاء ونقل عن البخارى أنه قال: تركناه وهذا خطأ نشأ عن حذف فالبخارى إنما قال: تركناه حيا كما تقدم؛[4] ابن حبان او را در كتاب ضعفاء وارد كرده و از بخارى نقل كرده كه گفته است: ما او را ترك كرديم ....

[1] . صحيح بخارى، كتاب مناقب الانصار، ح 3927 و 4447 و 6266.

[2] . تاريخ الكبير بخارى، ج 2، ص 86، رقم 1743؛ تاريخ الصغير بخارى، ج 2، ص 325، رقم 2770.

[3] . الجرح والتعديل ابن ابى حاتم، ج 2، ص 359، رقم 1368.

[4] . تهذيب التهذيب ابن حجر، ج 1، ص 395، رقم 827؛ ميزان الاعتدال، ج 1، ص 218، رقم 1197.