افسانه غرانيق در صحيح بخارى‌

عكرمة عن ابن عباس: أن النبى صلى الله عليه و آله سجد بالنجم وسجد معه المسلمون والمشركون والجن والأنس؛[1] پيامبر صلى الله عليه و آله براى سوره نجم سجده نمود و هر كه از مسلمين ومشركين از جن وانس نيز همراه آن حضرت بودند، سجده نمودند.

اين حديث همان داستان افسانه غرانيق است كه بخارى با اختصار و عدم اشاره به اصل داستان، آن را روايت كرده و علماى اهل سنت نيز به افسانه بودن آن اشاره كرده‌اند كه در گذشته به آن اشاره كرديم. شما ملاحظه مى‌كنيد كه بخارى در صحيحش هفت مرتبه اين افسانه را نقل كرده است، ولى به خود اجازه نداده است احاديث متواتر در فضائل اهل بيت عليهم السلام به مانند حديث غدير و ثقلين را حتى صحتش را بپذيرد، چه رسد از ذكر آن‌ها در صحيحش!

2. ثور بن زيد

امام بخارى شانزده حديث از او روايت كرده است.

مى‌گويند: كان ينسب الى راى الخوارج؛[2] به راى خوارج نسبت داده مى‌شد و همچنين از عكرمه حديث روايت مى‌كرد. احمد مى‌گويد: كان يرى القدر كان من اهل حمص اخرجوه ونفوه منها لانه كان يرى القدر؛[3] چون معتقد به قدر بود، او را از حمص اخراجش كردند. و بيهقى او را مجهول دانسته است.[4]

[1] . صحيح بخارى، كتاب سجود القرآن، باب: سجود المسلمين مع المشركين، ج 1، ص 364، ح 1071 و 4862.

[2] . تهذيب التهذيب ابن حجر، ج 2، ص 29، رقم 55.

[3] . علل احمد، ج 2، ص 537، رقم 3553.

[4] . ميزان الاعتدال ذهبى، ج 1، ص 373، رقم 1404.