فرمودند: اميه مانند هاشم نيست ... و ابوسفيان مانند ابوطالب نيست.[1] ولى در مقابل معاويه و دوستانش هرگز نتوانسته‌اند چنين مطلبى را در حق ابوطالب به رخ اميرالمؤمنين عليه السلام بكشند كه اين خود بهترين دليل بر ايمان ابوطالب است. و فراوان‌اند علما از اهل سنت كه بر مؤمن بودن ابوطالب تأكيد كرده و برخى از آن‌ها كتاب‌ها در اين مورد نوشته‌اند.

كتانى در كتاب «نظم المتناثر من الحديث المتواتر» اهل توحيد و نجات بودن ابوطالب و والدين و جميع اجداد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و همچنين محبت و دفاع ابوطالب را جزء اخبار متواتر محسوب كرده است.[2]

تهمت ديگر زهرى بر اميرالمؤمنين و حضرت زهرا عليهما السلام‌

الزُّهْرِىِّ قَالَ: أَخْبَرَنِى عَلِىُّ بْنُ حُسَيْنٍ أَنَّ حُسَيْنَ بْنَ عَلِىٍّ أَخْبَرَهُ أَنَّ عَلِىَّ بْنَ أَبِى طَالِبٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله طَرَقَهُ وفَاطِمَةَ بِنْتَ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله لَيْلَةً فَقَالَ: أَلَا تُصَلِّيَانِ؟ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَنْفُسُنَا بِيَدِ اللَّهِ، فَإِذَا شَاءَ أَنْ يَبْعَثَنَا بَعَثَنَا. فَانْصَرَفَ حِينَ قُلْنَا ذَلِكَ ولَمْ يَرْجِعْ إِلَىَّ شَيْئًا. ثُمَّ سَمِعْتُهُ وهو مُوَلٍّ يَضْرِبُ فَخِذَهُ وهْو يَقُولُ: «انَ الإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَىْ‌ءٍ جَدَلًا»؛[3] يعنى پيامبر صلى الله عليه و آله اميرالمؤمنين و حضرت زهرا عليها السلام را براى نماز بلند كردند، ولى آن‌ها با اين بهانه كه اختيار ما به دست خداست، اگر خواست ما را براى نماز شب بلند خواهد كرد، بلند نشدند و پيامبر صلى الله عليه و آله با تلاوت آيه آن‌ها را مذمت كردند.

[1] . وقعة الصفين، ص 471؛ الفتوح ابن اعثم، ج 3، ص 260 وديگران.

[2] . النظم المتناثر من الحديث المتواتر، ص 190، ح 225 و 226.

[3] . صحيح بخارى، كتاب سجود القرآن، ابواب التهجد، باب، باب تحريض النبي صلى الله عليه و آله على صلاة الليل، ج 4، ص 394، ح 1127 و 4724 و 7347 و 7465؛ كتاب صلاة المسافير وقصرها، باب: ما روي فيمن نام الليل اجمع حتى اصبح، صحيح مسلم، ج 1، ص 537، ح 775؛ مسند احمد، ج 1، ص 77 و 91 و 112؛ سنن الكبرى نسائى، ج 1، ص 404، 1311؛ مسند شاميين طبرانى، ج 4، ص 163، ح 3005.