اين تنها چند نمونه از علم وآگاهى امام بخارى است و در متن كتاب با اين قبيل نمونه‌ها فراوان آشنا خواهيم شد.

امام بخارى و صحيحش از نظر علما

نووى و سيوطى چنين نقل كرده‌اند:

وقد قال إمام الحرمين: لو حلف إنسان بطلاق امرأته أن ما في الصحيحين مما حكما بصحته من قول النبي صلى الله عليه و آله لما ألزمته الطلاق لإجماع علماء المسلمين على صحته؛[1] امام حرمين گفته است: اگر شخصى با طلاق همسرم قسم ياد كند كه هر چه در «صحيح بخارى» و مسلم است از احاديثى كه آن دو بر صحت آن حكم كرده‌اند، آن صحيح است، طلاق همسرش برايش لازم نمى‌آيد؛ زيرا علماى مسلمين بر صحت احاديث اين دو كتاب اجماع كرده‌اند.

فضل بن روزبهان مى‌گويد: اما صحاح ما، علما اتفاق كرده‌اند هر آنچه از احاديث صحاح خوانده شد، به جز تعلقات در صحاح سته، اگر كسى با طلاق همسرش قسم ياد كند كه هر چه در آن است سخن يا فعل و يا تقرير پيامبر صلى الله عليه و آله است، قسمش صحيح و برايش طلاق واقع نمى‌شود.[2]

اين در حالى است كه متأسفانه احاديث بى‌اساس فراوان در «صحيح بخارى» وارد شده است و همچنين احاديث فراوان از حيث سند نيز ضعيف و موضوع هستند و حتى برخى از علما مانند قرطبى و ثعالبى به وجود افسانه قديمى‌ها و اخبار يهود در «صحيح بخارى» تصريح كرده‌اند لذا با وجود اين همه، صدور حرف‌هاى فوق جاى بسا تأسف است.

محمد بن اسماعيل صنعانى مى‌گويد: در «صحيح بخارى» از بدعت‌گزاران فراوانى حديث روايت شده است كه تعداد آن‌ها را نمى‌توان شمارش كرد و براى تو همين كافى‌

[1] . شرح صحيح مسلم نووى، ج 1، ص 19؛ تدريب الراوى سيوطى، ج 1، ص 131.

[2] . خلاصة عبقات الانوار، ج 8، ص 284؛ به نقل از: ابطال الباطل، ابن روزبهان.