كان يحمل على علي تحاملا شديدا وقال: لا أحب عليا؛ يعنى با شدت به على حمله مى‌كرد و مى‌گفت: على را دوست ندارم. ابن حجر مى‌گويد: من لم يحب الصحابة فليس بثقة ولا كرامة؛ هر كه صحابه را دوست نداشته باشد ثقه نيست.[1] ولى باز در «تقريب التهذيب» مى‌گويد: صدوق تكلم فيه للنصب.[2] و در مورد حريز بن عثمان قبلى نيز ابن حجر مى‌گويد: ثقه، ثبت رمى به نصب شده.[3] و اين تناقض تنها از جانب ابن حجر در تاريخ به جاى نمانده است، بلكه اكثر محدثين دچار چنين تناقض عجيب شده‌اند و سخنان خود را به باد بازى و فراموشى سپرده‌اند.

9. ثور بن يزيد از تابع تابعين اهل شام‌

امام بخارى از او پنج حديث روايت كرده است. ابن سعد مى‌گويد: كان جده قتل يوم صفين مع معاوية فكان ثور إذا ذكر عليا قال: لا أحب رجلا قتل جدي؛[4] جد ثور همراه معاويه در صفين كشته شد و ثور هر وقت على را ياد مى‌كرد مى‌گفت: دوست ندارم مردى را كه جدم را كشت. با اين وجود باز ابن حجر در مورد او مى‌گويد: ثقة ثبت الا انه يرى القدر.[5]

از جمله روايت او در صحيح بخارى حديث در بخشيده شدن يزيد است:

امام بخارى و مغفور له بودن يزيد بن معاويه‌

عمير بن اسود عن ام حرام: أن‌ها سمعت النبى صلى الله عليه و آله يقول:

اول جيش من أمتى‌

[1] . تهذيب التهذيب، ج 1، ص 206، رقم 438.

[2] . تقريب التهذيب ابن حجر، ج 1، ص 83، رقم 358.

[3] . همان، ج 1، ص 196، رقم 1188.

[4] . تهذيب التهذيب ابن حجر، ج 2، ص 30، رقم 57.

[5] . تقريب التهذيب ابن حجر، ج 1، ص 82، رقم 863.