شناخت و خواهند كشت. و خيلى اصرار نمود تا حضرت را برگردانند و گفت: ولى او كيست؟ گفتند: ابوطالب. پيوسته او ابوطالب را سوگند مى‌داد تا اين‌كه ابوطالب او را برگردانيد و ابوبكر بلال را همراه آن حضرت به مكه فرستاد.[1] ترمذى، حاكم و البانى سند اين خبر را صحيح دانسته‌اند. البانى ذكر بلال در آن را منكر دانسته است. و ذهبى مى‌گويد: گمان مى‌كنم اين خبر موضوع و بعض از آن باطل است. در تاريخ ابن عساكر، احمد بن حنبل و يحيى بن معين نيز ثابت بودن آن از ابوموسى را تأييد كرده‌اند و ابن كثير نيز.

و حال آن‌كه اولا: ابوبكر در آن زمان حدود ده سال داشته، زيرا در آن زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله 12 سال داشته‌اند وحتى گفته‌اند كه حضرت 9 سال داشته‌اند. (تاريخ طبرى، تاريخ ابن كثير و ....) ثانيا: بلال در آن زمان حتى به دنيا نيامده بوده و همچنين اگر صحيح باشد او سال‌ها پس از بعثت غلام ابوبكر شده. همچنين ابوموسى نيز كه اين خبر را نقل كرده در آن زمان متولد نشده بوده است. و دلائل فراوان ديگر كه ثابت مى‌كند: به دروغ در اين خبر ابوبكر را نيز اضافه كرده‌اند تا از اين طريق بگويند كه ابوبكر از همان زمان به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ايمان آورده بود.

5. مروان بن حكم‌

امام بخارى 24 حديث از مروان روايت كرده است.

دشمنى مروان با اهل بيت عليهم السلام‌

حدثنا ابن عون عن عمير بن إسحاق قال: كان مروان أميرا علينا ست سنين فكان يسب‌

[1] . سنن ترمذى، ج 5، ص 251، ح 3699؛ المستدرك على الصحيحين، ج 2، ص 672، ح 4229؛ مصنف ابن ابى‌شيبه، ج 8، ص 436؛ الثقات ابن حبان، ج 1، ص 44؛ تاريخ طبرى، ج 2، ص 34؛ تاريخ ابن كثير، ج 2، ص 347.