به معاويه رسيد، معاويه و پيروانش از خوشحالى تكبير گفتند و فاخته بنت قرظه صدا را شنيد و از معاويه علت آن را سؤال كرد و او گفت: حسن مرد و فاخته شروع كرد به مدح امام حسن عليه السلام و گريه براى آن حضرت و چون اين خبر به ابن عباس رسيد، بر معاويه داخل شد و گفت: قبل از حسن مصيبت بزرگ‌تر از آن را با از دست دادن سيد مرسلين و سپس با از دست دادن سيد اوصيا ديده بوديم و خداوند آن را جبران فرمود ....[1] مسعودى سند اين خبر را ذكر كرده و آن صحيح است، با خلاف در مورد محمد بن حميد و على بن مجاهد.

مغيره، شعبى، هيثم بن عدى، مدائنى، مسعودى، ذهبى و ديگران نيز گفته‌اند كه جعده با امر معاويه امام حسن عليه السلام را مسموم نمود.[2]

اين اخبار كه بيشترش صحيح مى‌باشد به روشنى نقش شوم معاويه را رو كرده و خيلى روشن ثابت مى‌كند كه معاويه امام حسن عليه السلام را به شهادت رسانيده است.

معاويه و قتل حجر بن عدى و اصحابش‌

عن سعيد بن أبى هلال أن معاوية حج فدخل على عائشة فقالت: يا معاوية! قتلت حجر بن الادبر وأصحابه! أما والله! لقد بلغنى أنه سيقتل بعذراء سبعة نفر يغضب الله لهم و اهل السماء؛[3] معاويه به حج رفت و بر عائشه داخل شد. پس عائشه گفت: اى معاويه حجر بن عدى و اصحابش را كشتى! به من خبر رسيد (پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده‌اند) كه به زودى در عذراء

[1] . مروج الذهب مسعودى، ج 1، ص 346 و 347.

[2] . انساب الاشراف بلاذرى، ج 3، ص 295؛ شرح نهج البلاغه ابن ابى حديد، ج 4، ص 4؛ مروج الذهب مسعودى، ج 1، ص 346؛ تذكرة الخواص سبط بن جوزى، ص 121؛ سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 274، رقم 47.

[3] . تاريخ ابن عساكر، ج 12، ص 217 و 226؛ البداية والنهايه، ج 6، ص 253؛ كنز العمال، ج 13، ص 587، ح 37510 و 37509.