نام کتاب : ابن تيميه امام سلفى ها نویسنده : قاسم اف، الياس جلد : 1 صفحه : 331
امام صادق
عليه السلام فرمود: همانا فاطمه عليها السلام به ابوبكر گفت: فدك را به من بده،
همانا پيامبر صلى الله عليه وآله آن را در اختيار من قرار داده است. ابوبكر
درخواست دليل كرد. پس امايمن ورباح شهادت دادند. ابوبكر گفت: اين امر جز با شهادت
دو زن و يك مرد تمام نمىشود.
سند
اين خبر مرسل صحيح و رواتش ثقه هستند.
اميرالمؤمنين
عليه السلام فرمودند: فاطمه عليها السلام به نزد ابوبكر آمد و گفت: پدرم فدك را به
من داده و على و امايمن نيز به آن شهادت مىدهند. ابوبكر گفت: تو به پدرت جز نسبت
حق نمىدهى، همانا فدك را به تو دادم. پس در صحيفهاى رسما آن را به فاطمه نوشت.
فاطمه عليها السلام هنگام خروج با عمر برخورد و عمر چون متوجه شد، آن صحيفه را
گرفت و به حضور ابوبكر برگشتند و چون على و امايمن به نفع خود شهادت مىدهند،
شهادت را ناتمام دانست و نوشته ابوبكر را پاره كرد.[1]
پس
با بيان آنچه ذكر شد روشن گشت كه ابن تيميه در اين مورد نيز چندين دروغ گفته است.
ابن
تيميه و امام حسن عليه السلام
ابن
تيميه مىگويد: «حسن و اكثر سابقين از صحابه جنگ (با معاويه) را مصلحت نمىديدند.
و اين نظر صحيحتر از رأى به جنگ (با او) است و دلايل زيادى هم دارد.»[2]