ملغى سازند. در اين خصوص كشورهاى در حال توسعه پنج سال (تا پايان 1999) و كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى، هفت سال مهلت داشتند. در ژوئيه سال 2001 شوراى كالاها موافقت نمود اين مدت امهال براى تعدادى از كشورهاى در حال توسعه متقاضى تمديد شود.

اين موافقتنامه يك «كميته‌TRIMS » به منظور نظارت بر چگونگى اجراى اين تعهدات تأسيس مى‌كند. همچنين طبق اين موافقتنامه اعضاى سازمان تجارت جهانى بايستى تا اول ژانويه 2000، سياست سرمايه‌گذارى و سياست رقابتى خود را ملاحظه و بررسى كنند. اكنون اين بحث بخشى از دستور كار نشست توسعه دوحه است.

10- موافقتنامه‌هاى جمعى‌[1]: منافع اقليت‌

در بيشتر بخشها، كليه اعضاى سازمان تجارت جهانى، موافقتنامه‌هاى آن را امضا كردند. پس از دور اروگوئه، چهار موافقتنامه باقى ماند كه در دور توكيو به آن پرداخته شده بود و گروه كمترى از اعضاى سازمان تجارت جهانى آن را امضا كردند و به «موافقتنامه‌هاى جمعى» معروف‌اند. ساير موافقتنامه‌هاى دور توكيو تماما به تعهدات چندجانبه تبديل شدند (يعنى تعهدات براى همه اعضاى سازمان تجارت جهانى).

هنگامى كه سازمان تجارت جهانى در سال 1995 تأسيس شد، اين چهار موافقتنامه به قرار ذيل بود:

الف- تجارت هواپيماهاى غير نظامى‌

ب- خريدهاى دولتى‌

ج- محصولات لبنى‌

د- گوشت گاو

موافقتنامه‌هاى گوشت گاو و محصولات لبنى در سال 1997 خاتمه يافتند.

[1] .Plurilateral Agreement