برخى از مجوزها با احراز شرايطى به صورت خودكار اعطا مى‌شوند. موافقتنامه، معيارهايى را براى صدور مجوز خودكار تعيين مى‌كند تا رويه‌هاى مورد استفاده، تجارت را محدود نسازند.

ساير مجوزها به صورت خودكار اعطا نمى‌شوند. در اينجا موافقتنامه سعى دارد مشكلات واردكنندگان را براى درخواست مجوز به حداقل برساند، به طورى كه كار ادارى فى نفسه، واردات را محدود يا آن را مختل نكند. موافقتنامه بيان مى‌دارد مؤسساتى كه در اعطاى مجوز فعاليت مى‌كنند به طور معمول نبايد بررسى درخواست را بيش از 30 روز طول دهند يا هنگامى كه درخواستها در يك زمان بررسى و ملاحظه مى‌شوند، بيش از 60 روز به طول انجامد.

مقررات ارزش‌گذارى كالا در گمركات‌[1]

براى واردكنندگان، فرايند برآورد ارزش محصول در گمرك مشكلاتى را به همراه دارد كه همانند نرخ حقوق و عوارض گمركى واقعا جدّى هستند. موافقتنامه سازمان تجارت جهانى راجع به ارزش‌گذارى گمركى بيانگر آن است كه اين ارزش‌گذارى بايد منصفانه و متحد الشكل بوده و سيستم بى‌طرفانه‌اى براى ارزش‌گذارى كالا از لحاظ گمركى حاكم باشد. منظور از سيستم بى‌طرفانه سيستمى است كه با واقعيتهاى تجارى مطابقت داشته باشد و ارزشهاى گمركى ساختگى و بى‌ضابطه را غير قانونى نمايد. اين موافقتنامه مجموعه‌اى از مقررات ارزش‌گذارى را دربر مى‌گيرد كه ضمن گسترش آن، دقت و شفافيت بيشترى نسبت به مقررات اصلى گات در اين زمينه دارد.

تصميم وزرا در دور اروگوئه به تشكيلات گمرك اجازه مى‌دههد تا اطلاعات بيشترى را در زمينه كالاهاى وارداتى كه در ارزش آنها شك دارند درخواست نمايند. اگر

[1] . اين موافقتنامه به نام موافقتنامه اجراى ماده هفتم موافقتنامه عمومى تعرفه و تجارت 1994 و تصميمات ذى‌ربط وزرا خوانده مى‌شود. اين تصميمات عبارت‌اند از:

« تصميم در خصوص مواردى كه تشكيلات گمرك دلايلى براى ترديد در مورد صحت با دقت ارزش‌هاى اعلام‌شده دارد»،« تصميم راجع به موضوعات مربوط به ارزشهاى حداقل و واردات نمايندگان انحصارى، توزيع‌كنندگان انحصارى و صاحبان امتياز انحصارى».