اعلاميه دوحه كارهايى را كه تا آن زمان انجام شده بودند تأييد مى‌كند و خطوط راهنما و رويه‌هاى مذاكره را مجددا تأييد و موضوعات كليدى جدول زمانبندى، از جمله مهمترين آنها يعنى مهلت خاتمه مذاكرات به عنوان بخشى از تعهد واحد را تعيين مى‌نمايد.

اين مذاكرات در «اجلاسهاى ويژه» شوراى خدمات و جلسات عادى كميته‌هاى فرعى يا گروه‌هاى كارى مربوطه جريان مى‌يابد.

دسترسى بازار براى محصولات غير كشاورزى (پاراگراف 16)

وزيران موافقت نمودند تا مذاكرات كاهش تعرفه را در مورد همه محصولات غير كشاورزى آغاز كنند. هدف اين مذاكرات، كاهش يا حذف متناسب تعرفه‌ها، از جمله كاهش يا حذف تعرفه‌هاى حداكثر، تعرفه‌هاى بالا و تعرفه‌هاى افزايشى و همچنين تقليل با برداشتن موانع غير تعرفه‌اى، به خصوص در زمينه كالاهاى صادراتى مورد علاقه كشورهاى در حال توسعه است. مذاكرات مزبور نيازها و منافع ويژه كشورهاى در حال توسعه و با حداقل توسعه‌يافتگى را مدنظر قرار خواهد داد و اين موضوع را به رسميت خواهد شناخت كه الزامى نيست اين كشورها تعهدات راجع به كاهش كامل تعرفه‌ها را همچنانكه ساير اعضا عمل كرده‌اند به اجرا درآورند.

در آغاز اعضا مجبور بودند در مورد «اشكال» اجراى كاهش تعرفه‌ها (كيفيت اجرا) به توافق برسند (در دور توكيو اعضا راجع به يك فرمول رياضى موافقت نمودند تا به صورت كلى تعرفه‌ها را كاهش دهند، در دور اروگوئه مذاكرات اعضا درباره كاهش تعرفه‌ها به شكل محصول به محصول بود) رويه‌هاى مورد توافق شامل مطالعات و اقدامات ظرفيت‌سازى مى‌شدند كه به كشورهاى با حداقل توسعه‌يافتگى كمك مى‌كنند تا به طور مؤثرترى در مذاكرات مشاركت كنند. قبلا در ژنو مذاكره‌كنندگان تصميم گرفته بودند كه «اشكال» مورد بحث بايستى تا 31 مه سال 2003 مورد توافق قرار گيرد. در حالى كه متوسط تعرفه‌هاى گمركى اكنون در حداقل سطح خود بعد از دور هشتم گات هستند، چند تعرفه مشخص همچنان تجارت، به خصوص صادرات كشورهاى در حال‌