مرحوم آيت اللّه حاج شيخ يوسف ايروانى از ديدگاه مورخين‌

بنا بر نقل كتاب فرهنگ بزرگ جامع نوين جلد 4 تحت عنوان رجال نامى شيعه و كتاب گنجينه جلد 4 ص 383 و جلد مصوّر ص 21- 28: مرحوم ايروانى از افاضل علماء تهران و رجال نامى شيعه مى‌باشد كه در سال 1329 ه ق در نجف اشرف ديده به جهان گشوده است.

وى در بيت علم و فضيلت پرورش يافته و پس از خواندن مقدّمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، از جمله مرحوم آيت اللّه العظمى آقا ضياء عراقى (1) و آيت اللّه حاج شيخ محمّد حسين غروى اصفهانى و آيت اللّه العظمى اصفهانى و آيت اللّه العظمى خوئى و مقدار كمى هم از آيت اللّه ميرزا عبد الهادى شيرازى استفاده نموده و پس از فوت مرحوم آيت اللّه اصفهانى در سال 1366 ه ق به تهران مهاجرت و در مسجد قندى واقع در خيابان خانى‌آباد به اقامه جماعت و خدمات دينى اشتغال يافت. و آثارى كه از معظم له در دسترس ما قرار گرفته عبارت است از كتاب مستند الفتوى في شرح عروة الوثقى و كتاب تقريرات و دراسات اساتيد نجف اشرف بالأخص مرحوم والد مكرّمش علّامه ايروانى (ره) مى‌باشد. وى داراى اجازات از آيات عظام قم و نجف مى‌باشد كه ذيلا ملاحظه خواهيد فرمود.

(1) آيت اللّه العظمى آقا ضياء الدين بن على بن آخوند ملا محمد عراقى كه از بزرگان و اساطين فقه و از زعماى حوزه علميّه نجف بوده است كه در سال 1278 ه ق متولّد و در سال 1361 بدرود حيات فرموده است.