و در جنب درب شمالى مدرسه مقبره مؤسّس آن، مرحوم حاج مهدى ايروانى مى‌باشد كه اين مدرسه را با راهنمائى (آيت اللّه) شيخ ملّا محمّد ايروانى تأسيس نموده است.

مساحت زمين مدرسه 300 متر مربّع بوده كه تكميل بناء آن در سال 1307 ه ق انجام و پايان گرفته است.

و سپس به دست با كفايت و امر (آيت اللّه) ايروانى به صورت وقف درآمده و توليت آن را بنا بر تأكيد مؤسّس و باذل، خود شخصا بر عهده گرفت.

آيت اللّه فاضل ايروانى توليت مدرسه را بعد از خود به دست اولاد خود عقبا بعد عقب قرار داد.

مؤلّف كتاب موسوعة العتبات سپس مى‌گويد:

تعداد طلّاب ساكن مدرسه 24 نفر كه بيشتر آنان را طلّاب ترك زبان تشكيل مى‌دهد.

زيرا ديدگاه باذل و بانى و مؤسّس مدرسه اين بوده كه اختصاص به ترك‌زبانان مخصوصا ايروانى‌ها پيدا كند.

و علّت اين تأكيد هم آن است حادثه‌اى در حضور باذل رخ داده است كه ظهور آن حادثه سبب ايجاد مدرسه گرديد.

متن حادثه:

بنا بر نقل مؤلّف كتاب موسوعة، آقاى حاج مهدى ايروانى گويد در حضور (حضرت آيت اللّه) شيخ فاضل ايروانى بودم كه يك طلبه ترك زبان با حالى منقلب به محضر شيخ آمد و شكوه نمود و درد دل خود را اين چنين آغاز نمود كه طلّاب مدرسه‌اى كه در آن سكونت دارد مرا به جرم ترك بودن از مدرسه اخراج كرده و مورد شماتت قرار داده‌اند.[1]

[1] حشمت الواعظين قمى، محمد تقى، خاندان ايرواني يا راهنماي علمي امم، 1جلد، مدرسة العلمية الإيرواني - ايران - تهران، چاپ: 1، 1413 ه.ق.