هدف نگارنده از اين وجيزه تنها شرح و بيوگرافى خاندان ريشه‌دار ايروانى بالأخص دو نفر از سرمايه‌هاى گرانبهاى معنوى و شخصيّتهاى واجد فضيلت و كمال است كه بدرود حيات گفته‌اند، و چون نام آنها در رديف بزرگان علمى قرار گرفته و عظمت روح و لطافت طبع عالى اين پدر و پسر و بيت آنها بر هيچ‌كس پوشيده نيست و در زمان حيات خويش هم حاضر نشدند نام و نشانى آنها بر سر زبانها بيفتد.

حقير بر خود لازم ديدم كه قاطعانه وارد صحنه دفاع شده و با توجّه به بيان (من صنّف إستهدف)[1] تمامى تيرهاى بلاى حسودان را به جان خريده تا در نتيجه چهره ملكوتى و ربّانى اين پدر و پسر و بيت رفيع آنان در معرض تحقيق و ديد رجال علمى و پويندگان حق قرار گيرد.

آرى درگذشت و ارتحال اين مردان بزرگ از ضايعات جبران‌ناپذير جامعه روحانيّت محسوب شده، زيرا مصداق بارز ثلمة لا يسدّها شي‌ء مى‌باشد.

اينان در تمامى طول عمر خود از نحوه تعاليم پاك رهبران و پيامبران الهى پيروى كرده و براى پيشبرد آرمان مقدّس خود همچون برقى درخشيدند، و راه تاريك نسل بشر را روشن ساختند؛ و چون صاعقه‌اى خرمن آرزوهاى دشمنان قسم‌خورده دين و روحانيّت را سوزانده و نابود نمودند.

[1] هركس كتابى را تصنيف و به رشته تحرير درآورد هدف گفته‌هاى نارسا خواهد گرديد.