تعهدات خود را در قبال صادرات كشورهاى عضو سازمان تجارت جهانى (بر اساس) به طور يكسان انجام مى‌دهد و حتى تعهدات خود را در مقابل صادرات اعضايى كه تعهدات را امضا نكرده‌اند، اجرا مى‌كند.

تثبيت بيشتر

كشورهاى توسعه يافته تعداد محصولات وارداتى را كه از نرخهاى تعرفه‌اى «تثبيت شده» برخوردارند (تعرفه‌هايى كه تعهد شده و به سختى قابل افزايش‌اند) از 78 درصد رديف‌هاى كالايى به 99 درصد افزايش دادند. اين افزايش براى كشورهاى در حال توسعه قابل توجه بود: از 21 درصد به 73 درصد. اقتصادهاى در حال گذر از برنامه‌ريزى متمركز، تعرفه‌هاى تثبيتى خود را از 73 درصد به 98 درصد افزايش دادند.

اين تغييرات حاكى از افزايش درجه اطمينان در بازار براى تجار و سرمايه‌گذاران مى‌باشد.

و كشاورزى ...

تعرفه‌هاى محصولات كشاورزى هم‌اكنون تثبيت شده هستند. تقريبا تمام محدوديتهاى وارداتى كه در قالب تعرفه نيستند مانند سهميه، به تعرفه تبديل شده‌اند كه به اين فرايند، «تعرفه‌اى كردن»[1] مى‌گويند. اين امر بازارها را براى كشاورزى، بيشتر قابل پيش‌بينى مى‌كند. در گذشته بيش از 30 درصد توليدات كشاورزى با سهميه يا محدوديت وارداتى مواجه بود. در ابتدا، محدوديتهاى غير تعرفه‌اى به‌گونه‌اى به تعرفه تبديل شدند كه در واقع همان حمايتهاى سابق را فراهم مى‌آوردند، اما در طول شش سال اين تعرفه‌ها به تدريج كاهش يافتند. تعهدات دسترسى به بازار در بخش كشاورزى، موانع وارداتى سابق بر سر راه برخى محصولات را نيز حذف كرد. اين فهرستها همچنين شامل تعهدات كشورها براى كاهش حمايت از توليدات داخلى و يارانه‌هاى صادراتى‌

[1] (*)Tariffication