«رأى‌گيرى نيز ممكن است»

سازمان تجارت جهانى به سنت گات مبنى بر تصميم‌گيرييى بر مبناى اجماعى و نه مبتنى بر رأى، ادامه مى‌دهد. اين امر براى همه اعضا اين امكان را فراهم مى‌كند تا مطمئن شوند منافعشان به طور مناسب مد نظر قرار مى‌گيرد، گرچه ممكن است در مواقعى تصميم بگيرند به اجاعى بپيوندند كه در جهت منافع كلى سيستم تجارى چند جانبه قرار دارد.

هنگامى كه اجماع امكان‌پذير نباشد، موافقتنامه سازمان تجارت جهانى اجازه رأى‌گيرى مى‌دهد ( «هر كشور يك رأى دارد» و رأى‌گيرى بر اساس اكثريت انجام مى‌شود).

موافقتنامه سازمان تجارت جهانى چهار حالت ويژه را براى رأى‌گيرى پيش‌بينى مى‌كند:

* تفسير هريك از موافقتنامه‌هاى تجارى چند جانبه با اكثريت 3/ 4 اعضاى سازمان تجارت جهانى قابل پذيرش است.

* كنفرانس وزار مى‌تواند تعهد ايجاد شده براى يك عضو خاص از طريق يك موافقتنامه چند جانبه را با اكثريت 3/ 4 اعضا لغو كند.

* تصميمات مربوط به اصلاح مقررات موافقتنامه‌هاى چند جانبه با تأييد همه اعضا يا با اكثريت 2/ 3 اعضا، بسته به ماهيت مقررات مورد نظر، اتخاذ مى‌شود ولى اصلاح مزبور فقط بر آن دسته از اعضاى سازمان تجارت جهانى كه آن را پذيرفته‌اند، اثر مى‌گذارد.

* تصميم براى پذيرش يك عضو جديد از طريق اكثريت 2/ 3 در كنفرانس وزرا يا در شوراى عمومى منعقده بين كنفرانسها قابل اتخاذ است.