پس از اعلام استقلال كشورهاى مشترك‌المنافع ارامنه خان‌كندى، با راه انداختن تظاهراتى، خودمختارى قره‌باغ را اعلام نموده و با حمايت ارمنستان و روسيه و فرانسه جنگ با آذربايجان را آغاز كردند.

حكومت فعلى قره‌باغ در اختيار حزب داشناك بوده و با دولت فعلى ارمنستان در پاره‌اى از مسائل در تضاد هستند.

دولت فعلى ارمنستان اگرچه ظاهرا برخلاف نظر حزب داشناك كه عقيده دارد بايد جنگ تمام‌عيار بين دولت ارمنستان و آذربايجان انجام گيرد» اعلام نظر كرده و مى‌گويد كه جنگ فعلى بين ارامنه آذربايجان و دولت آذربايجان است و بايد در همان منطقه و كشور فيصله يابد و دولت ارمنستان نبايد در جنگ درگير شود، اما حمايت‌هاى همه‌جانبه دولت ارمنستان، اعم از ارسال اسلحه و مهمات و نيرو و مواد سوختى و مواد غذائى به قره‌باغ، خلاف ادعاها را به اثبات مى‌رساند.

اخيرا پس از پيشروى آذربايجان در جبهه‌ها و بازپس‌گيرى بعضى از مناطق اشغالى، دولت ارمنستان، به‌قدرى نسبت به مسئله حساسيت نشان داده است كه عليرغم اعلام علنى از بين افراد بيكار و زلزله‌زده لينناكان و افراد بى‌دست و پا و مستضعف آنان كه داراى 45 سال و يا پائينتر هستند به زور اسلحه روانه جبهه‌هاى جنگ مى‌كنند.

صنعت و توسعه ارمنستان، در يك نگاه از بالا

زلزله دسامبر 1988 كه موجب خسارات بيش از 12 ميليارد روبل گرديد، اقتصاد ارمنستان را با شمارى از مشكلات جدى روبرو ساخته است. محاصره اقتصادى جمهورى همسايه‌اش يعنى آذربايجان كه در