البته نماز شب خوان زياد داريم، اما نماز شب خواني که در آن نيمه شب با آن حال اشک بريزد و گريه کند کم داريم.

بعدها از دوستان قديم ايشان مثل آقاي منتظري و ديگران شنيدم که ايشان از همان زمان طلبگي هم نماز شب مي‌خوانده و اهل تهجّد بوده است.[1]

[1] . سيماي فرزانگان، ص230.