جاري شدن آب در وسط بيابان

شهيد محراب مرحوم آيت‌الله صدوقي (ره) امام جمعه يزد مي گويد: «ما مسافرت هايي با امام کرده‌ايم. در مسافرت مشهد يک اخلاق پدرانه‌اي نسبت به ما مبذول مي‌داشتند. وقتي از ارض اقدس بر مي‌گشتيم در بين راه، روس ها براي بازرسي جلوي ماشين ما را گرفتند، (در آن زمان قسمت هايي از ايران زير نظر دولت هاي شوروي و آمريکا و انگلستان بود). همگي پياده شديم و چون امام از اولِ تکليف، مراقب نماز شب بودند و اين عمل صد در صد از ايشان ترک نشده، بعد از پياده شدن خواستند که نماز شب بخوانند، آن جا که وسط بيابان بود آبي وجود نداشت، يک وقت نگاه کرديم که آبي جاري شده ايشان آستين بالا زد و وضو گرفت، بعداً نفهميديم که تا ايشان نمازش تمام شد آب بود يا نبود، به هر حال ما در آن سفر يک چنين کرامتي از ايشان ديديم».[1]

[1] . فرازهايي از ابعاد روحي، اخلاقي و عرفاني امام خميني، ص57.