دنيا و آخرت در نماز شب

علامه طباطبايي (ره) مي‌گويد: «چون به نجف اشرف براي تحصيل مشرّف شدم از نقطه نظر قرابت و خويشاوندي،گه گاهي به محضر مرحوم قاضي e شرفياب مي‌شدم تا يک روز درب مدرسه‌اي ايستاده بودم که مرحوم قاضي (ره) از آن جا عبور مي‌کردند چون به من رسيدند دستِ خود را روي شانۀ من گذاشتند و گفتند: «اي فرزند دنيا مي‌خواهي، نماز شب بخوان، آخرت مي‌خواهي، نماز شب بخوان».[1]

[1] . مهر تابان، ص16، بخش نخست ؛ يادها و يادگارها، ص23 ؛ دين ما علماي ما، ص38.