responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 992

سرلیز، آبشار


نویسنده (ها) : ناصر پازوکی طرودی

آخرین بروز رسانی : پنج شنبه 5 تیر 1399

تاریخچه مقاله

سرلیز، آبشار \ āb-šār-e sar-līz \ ، آبشاری در حوالی روستای کمرد.
در فاصلۀ 800‘1متری سمت غرب روستای کمرد و در محلی به نام دره‌محله یا تنگه‌محله که به گفتۀ اهالی، محل اصلی و کهن روستای کمرد در آنجا واقع بود، صخرۀ بلندی حدود 30 متر وجود دارد که آب باران و برفهای دامنۀ شرقی آراکو از آن فرو می‌ریزد. این آب به سمت جنوب در درۀ غربی محلۀ باغک و شهرک شمس‌آباد جاری می‌شود و از شرق تپۀ سیف می‌گذرد و در مجاورت جادۀ اصلی به رودخانۀ فصلی کمرد می‌پیوندد. اهالی محل این صخرۀ بلند و آبی را که از روزهای پایانی اسفند تا میانه‌های اردیبهشت ماه و در مواقع بارندگیهای شدید و رگباری از آن فرو می‌ریزد، آبشار سرلیز می‌نامند.
این آبشار در مواقعی که جریان دارد، بسیار زیبا و جذاب است و جمعیت بسیاری را به خود می‌کشاند، اما در بیشتر ماههای سال خشک است. در فاصلۀ 150 متری آبشار سرلیز، سنگ بلند و باریکی به پهنای یک متر و به بلندی حدود 5 متر وجود دارد که اهالی، آن‌را «قلم‌شمشیر» یا «قلم‌شمسی» می‌نامند و حکایتهایی دربارۀ گنج نهفته در زیر آن بر زبان می‌رانند، که توهمی بیش نیست، زیرا این سنگ کاملاً طبیعی است و انسان در شکل‌گیری آن نقشی نداشته است.

ناصر پازوکی طرودی

نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 992
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست