responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 757

حاجیه آفتاب، کوه


نویسنده (ها) : مجید یاسینی

آخرین بروز رسانی : پنج شنبه 21 آذر 1398

تاریخچه مقاله

حاجیه‌آفتاب، کوه \ kūh-e hājiye-āftāb\ ، کوهی واقع در شمال شرقی روستای آهار. این کوه که بیشتر کوهنوردان آن را با نام آفتاب می‌شناسند، با بلندی 627‘2 متر از سطح دریا در موقعیت جغرافیایی °51 و ´30 و ´´5 طول شرقی، و °35 و ´55 و ´´10 عرض شمالی جای دارد. کوه حاجیه‌آفتاب از شمال توسط گردنه‌ای کوچک به کوه آهار، از جنوب به منطقۀ میانی روستای اوشان و روستای آهار، از شرق به جادۀ ارتباطی اوشان به فشم، و از غرب به درۀ آهار حد فاصل روستای ایگل و روستای آهار محدود است.
در پیرامون این کوه دره‌های کوچک و یالهایی با شیب ملایم وجود دارند که تمامی آب حاصل از ذوب برفها را به دره و رودخانه‌های اطراف سرازیر می‌کنند. در قسمت شمالی حاجیه‌آفتاب، یالهایی کوتاه و کم‌شیب وجود دارد که به دامنه‌های کوه آهار متصل می‌شود. این کوه از 3 جهت توسط دره‌ها احاطه شده و ازاین‌رو، از دوردستها قابل دیدن است. کوه حاجیه‌آفتاب به راحتی از جادۀ اوشان ـ فشم و آهار، از دیگر کوههای منطقه قابل تشخیص است.
این کوه برای کوهنوردان اهمیت صعود چندانی ندارد، اما برای مردم منطقه از لحاظ آب فراوان، دارای اهمیت ویژه‌ای است. بهترین مسیر دسترسی به این کوه از راه یال جنوبی منتهی به درۀ آهار در ناحیۀ باغ گل است. از فراز قلۀ حاجیه‌آفتاب، رودخانه‌ها و قله‌های منطقه به‌خوبی دیده می‌شوند.

مجید یاسینی

نام کتاب : دانشنامه تهران بزرگ نویسنده : مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی    جلد : 1  صفحه : 757
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست