ارویتو، سفالینه

اُرْویِتو، سُفالینه -ye orviyeto](a)[sofālīne، سفالینۀ لعاب قلعی ایتالیایی که نخست در سدۀ 13م در ارویتو، واقع در منطقۀ اومبریا تولید شد. این سفالینه‌ها در اصل به تقلید یا با الهام از نوعی بدل‌چینی ساخت پاتِرْنا (در اسپانیا) در ایتالیا رواج یافت.
معمول‌ترین رنگهای به‌کار رفته در سفالینه‌های ارویتو همان رنگهای ارغوانی تیره و سبز نمونه‌های اسپانیایی‌شان بود، گرچه گاهی آبی و زرد نیز بر آنها افزوده می‌شد. تزیینات آن به شیوۀ گوتیک، و گاه با رایحه‌ای از نقش و نگارهای خاورمیانه‌ای اجرا می‌شد. در ساختن این سفالینه‌های لعاب‌دار شکل سبویی دهان‌گشاد آن با سرپوشی بسیار بزرگ و به طرزی خاص خارج از حد تناسب، بیش از همه متداول بوده است. سفالینۀ ارویتو چون عنوانی عام تقریباً برای هر نوع ظرفی که به این شیوه ساخته شده باشد، به‌کار می‌رود. (119)