آرندنک

آرِنْدُنْک [ārendonk]، کُرنِلیس وان(1881-1946م/ 1260-1325ش)، اسلام‌شناس هلندی، متخصص در تاریخ زیدیه و یکی از نویسندگان «دائرةالمعارف اسلام». وی تحصیلات دانشگاهی را در رشتۀ زبان عربی و تاریخ و معارف اسلامی در دانشگاه لیدن دنبال کرد. در 1919م با گذراندن پایان‌نامه‌ای با عنوان «آغاز امامت زیدیان در یمن»، به راهنمایی اسنوک هورخرونیه، به دریافت درجۀ دکتری در زبان و ادبیات سامی نایل آمد.
آرندنک برای فراهم آوردن مطالب پایان‌نامۀ خود مدتی را در لندن سپری کرد. وی پس از فراغت از تحصیل، عهده‌دار بخش نسخه‌های خطی و کتابهای شرقی کتابخانۀ دانشگاه لیدن گردید و سرانجام به استادی زبان و معارف عربی همین دانشگاه برگزیده شد.
آرندنک در همۀ عمر بیش از یک کتاب عمده ننوشت که همان پایان‌نامۀ درجۀ دکتری اوست. آثار دیگر او شامل شماری مقاله در شرح پاره‌ای اصطلاحات اسلامی و گزارش زندگی تنی چند از نویسندگان و دانشمندان مسلمان است. نزدیک به همۀ این مقالات (12 مقاله) در چاپ اول «دائرةالمعارف اسلام» منتشر شده است.*

مآخذ

عقیقی، نجیب، المستشرقون، قاهره، 1964م؛
نیز:

Arendonk, C. van, Les Débuts de l’imamat zaidite au Yemen, tr. Jacques Ryckmans, Leiden, 1960, pp. 5-7, 12;
EI1;
Library Catalogue of the School of Oriental and African Studies, London University, Massachusetts, 1963, I/ 448;
Pearson, J. D., Index Islamicus (1906-1955), p. 286.
مجدالدین کیوانی