آرْپ [ārp]، هالتِن کریسچِن (ز 1927م/1306ش)،اخترشناس آمریکایی که به سبب اعتراضش به این نظریه که انتقال به سرخ طیف اختروشها (کوازارها) دلیلی بر زیاد بودن فاصلۀ آنها ست، شهرت یافت. آرپ در 1949م لیسانس خود را از دانشگاه هاروارد گرفت و در 1953م به دریافت درجۀ دکتری از مؤسسۀ فنآوری کالیفرنیا نایل شد. بعداً با پذیرش مسئولیتی پژوهشی، مطالعاتی را در سطح فوق دکتری در رصدخانههای ماونت ویلسِن و ماونت پَلِمار انجام داد. پس از آنکه از 1955 تا 1957م به عنوان دانشیار پژوهشی در دانشگاه ایندیانا کارکرد، به رصدخانۀ ماونت ویلسن بازگشت و سمت دستیار اخترشناس آن رصدخانه را به دست آورد و در 1969م عنوان اخترشناس یافت.
آرپ وقتی متوجه شد که برخی از کهکشانهای یاد شده در اثر وی به نام «اطلس کهکشانهای ویژه» (1966م) در نزدیکی اختروشها قرار دارند، نسبت به فاصلۀ زیاد اختروشها دچار تردید شد. او کوشید با استناد به عکس، ثابت کند کهکشانهایی که انتقال به سرخِ طیف آنها اندک، و اختروشهایی که انتقال به سرخِ طیف آنها زیاد است، نهتنها نزدیک به یکدیگر دیده میشوند، بلکه در واقع با پلهایی از گاز به یکدیگر پیوستهاند؛ پدیدهای که اگر اختروشها میلیاردها سال نوری دورتر از کهکشانها باشند، غیرممکن خواهد بود. آرپ این نظریه را پیشنهاد کرد که احتمالاً هستههای کهکشانها منفجر میشوند و اختروشها را با چنان سرعتی به بیرون پرتاب میکنند که میتواند انتقال به سرخِ طیف آنها را توجیه کند. (100)