اربوس، کوه

اِرِبوس، کوه [kūh-e erebūs]، آتش‌فشانی فعال در قارۀ قطب جنوب، واقع در جزیرۀ راس و نزدیک ساحل سرزمین ویکتوریا. این کوه با °77 و ´35 عرض جنوبی و °167 و ´10 طول شرقی، حدود 023‘4 متر ارتفاع دارد. کوه اربوس دارای یک دهانۀ فعال و دو دهانۀ خاموش است که مشخصۀ دهانۀ فعال تودۀ انبوهی از بخار یا دود است. این کوه را جیمز راس (کاشف اسکاتلندی قطب) در 1841م کشف و نام‌گذاری کرد. نواحی مجاور این آتش‌فشان اقامتگاه زمستانی هیئتهای اکتشافی انگلیسیِ رابرت اسکات (1901-1904م) و ارنست شَکِلتِن (1907-1909م) بوده است.
گروه مکتشفان به سرپرستی شکلتن در مارس 1908، در صعود خود عرض دهانۀ فعال این آتش‌فشان را حدود 800 متر، و عمق آن را حدود 280 متر برآورد کردند؛ ضمناً در کف دهانۀ وسیع این آتش‌فشان حداقل به 3 حفره نیز برخوردند. (138)