آراکی سادائو [ārākī sādāʾo] (1877-1966م / 1256-1345ش)، دولتمرد و ژنرال ارتش ژاپن و ازرهبران جناح کودوـ ها(راه امپراتوری) که از گروههای ملیگرای افراطی دهۀ 1930م بود. او به پرورششخصیت برپایۀ انضباط ذهنی و جسمی شدیداً اهمیت میداد، درحالیکه جناح غالب، یعنی توسِی ـ ها (نظارت)، تجددگرایی را به موازات انضباط شخصی مهم میشمرد. آراکی تحصیل کردۀ دانشکدۀ جنگ بود و در نزاع میان روسیه و ژاپن (1904م) و نیز همراه با نیروهای ژاپنی در سیبری (1918م) خدمت کرد. در 1927 به درجۀ سرتیپی رسید. آراکی نامزد افسران جوان متعصبی بود که میخواستند در اکتبر 1931 برضد حکومت دست به کودتا بزنند و او را به نخستوزیری برسانند؛ اما کودتا تحقق نیافت. در این میان ارتش ژاپن در سپتامبر 1931 به رغم دستور توکیو به منچوری هجوم برد. در 26 فوریۀ 1936، گروهی از افسران جوان تندرو به کودتا دست زدند و نخست وزیر سایتو مینورو و چند عضو دیگر کابینه او را به قتل رساندند. هرچند آراکی و دیگر افسران ارشد با گروه کودتاگران ارتباطی نداشتند، وی از خدمت فعال معاف شد و نامش در فهرست ذخیرهها قرار گرفت. در 1938م، نخست وزیر، شاهزاده کونویه در تلاش برای ایجاد موازنه با سلطۀ روزافزون جناح توسیـ ها، او را به سمت وزیر آموزش و پرورش برگزید. آراکی سرسختانه از ملیگرایی افراطی و نظامیگری حمایت میکرد که نتایج مؤثری داشت. وی در سراسر جنگ جهانی دوم فعالانه با حکومت همکاری کرد. پس از جنگ، دادگاه نظامی بینالمللی آراکی را جنایتکار جنگی درجۀ اول شناخت و به حبس ابد محکوم کرد، اما او در ژوئن 1955 از زندان آزاد شد. (112)