آفریقای شرقی، جامعه

آفریقای شرقی، جامعۀ \jāmeºe-ye āfrīqā-ye šarqī\، تشکیلاتی که برخی امور اقتصادی کشورهای کنیا، اوگاندا و تانزانیا را در دهه‌های 1960 و 1970 م / 1340 و 1350 ش هماهنگ می‌کرد؛ این تشکیلات با ساختار و برنامه‌های دیگری فعالیتهای خود را از سر گرفته است.
کشورهای اوگاندا، تانزانیا و کنیا این جامعه را در 1967 م تأسیس کردند. سپس بازار مشترکی ایجاد شد، ناحیه‌ای برای دادوستد آزاد شکل گرفت و سازمانهایی پدید آمد که راه‌آهن، بندرها، خدمات پستی، پروازهای غیرنظامی، ارتباطات دوربُرد، هواشناسی، گردآوری آمار و دفتری برای فعالیتهای ادبی را اداره می‌کرد. بانکی به نام بانک توسعۀ آفریقای شرقی هم تأسیس شد که توسعۀ صنعتی در اوگاندا و تانزانیا از اولویتهای برنامۀ آن بود.
جامعۀ آفریقای شرقی، به‌رغم چشم‌انداز نویدبخش آن در آغاز کار، بیش ‌از یک دهه نپایید و به‌سبب اختلافات نگرشی و سیاسی بنیان‌گذارانش، سرانجام در 1977 م از هم پاشید. حکومت تانزانیا از سیاست برنامه‌ریزی متمرکز و تأکید بر کشاورزی پیروی می‌کرد. حکومت کنیا طرف‌دار اقتصاد بازار و توسعۀ صنعتی بود. پس ‌از دست‌یافتن عیدی امین به قدرت در 1971 م و استقرار دیکتاتوری در اوگاندا، تنش میان سران جامعۀ آفریقای شرقی شدت گرفت و همکاری میان اعضا ناممکن شد.
مدتی پس‌ از انحلال آن جامعه، حکومتهای عضو برای همکاری تازه‌ به توافقی در 1984 م دست یافتند. در 1993 م، بر سر تشکیل کمیسیون دائمی همکاری سه‌جانبۀ آفریقای شرقی توافق شد. همکاری 3 کشور عضو از 1996 م به مرحلۀ جدی‌تری راه یافت و ستاد کمیسیون دائمی در تانزانیا به راه افتاد. در 1999 م، پیمان تأسیس جامعۀ آفریقای شرقی به امضا رسید و دورۀ تازه‌ای در فعالیتهای آن آغاز گردید. این جامعه برنامه‌های گسترده و بلندمدتی برای همکاری میان کشورهای عضو، و توسعۀ دامنۀ همکاری با کشورهای دیگر در پیش گرفته است.

مآخذ

Africa … , www.africa-union.org / roat / au / recs / EAC.htm (acc. Dec. 16, 2013);
Eac, www.eac.int / history.htm (acc. Dec. 16, 2013);
Encarta, 2009.
بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه