ارجون

اَرْجون [arjūn] (1563-1606م/970-1015ق)، پنجمین‌ گورو (مربی) در دین سیک و نخستین شهید آن. او آدی گرَنْت یا گرنت صاحب (کتاب پروردگار)، کتاب دینی سیکها را جمع‌آوری کرد. وی که یکی از بزرگ‌ترین گوروها بود، بنای هَریمَندیر یا معبد طلایی را در اَمریتْسار تکمیل نمود؛ در آنجا هر کس می‌توانست به نحو مورد علاقه‌اش به عبادت بپردازد. ارجون آن مرکز بزرگ سیک را از نظر اقتصادی هم توسعه داد و از این‌رو نخستین گورویی بود که در مقام رئیس دین و دنیای سیکها شناخته شد. اقدامات گوروهای پیشین در زمینۀ اصلاح اجتماعی و تبلیغات دینی در زمان او گسترش یافت.
تا هنگام مرگ اکبرشاه گورکانی، کار گورو ارجون رونق داشت. پس از اکبرشاه، جانشینش جهانگیر نسبت به سیکها سخت‌گیری آغاز کرد و شایعاتی برضد ارجون از سوی کسانی که به محبوبیت او حسادت می‌کردند، منتشر شد و او را نزد جهانگیر بردند. شاه‌ ارجون را 200 هزار روپیه جریمه کرد؛ بـه‌علاوه فـرمان داد تمامی مطالبـی را که مخالف دیـن هندو یا اسلام است، از آدی گرنت حذف کند. گورو ارجون نپذیرفت، پـس وی ‌را بـه ‌سختی شکنجه‌ کردند و حتى به ‌روایتی زنده‌زنده‌ جوشاندند. از آن پس، سیکها که دریافتند در معرض آزار فرمانروایان گورکانی خواهند بود، به خشونت و اقدامات مسلحانه روی آوردند. (100)