اسماعیل استرابادی

اسماعیلِ ‌اَستَرابادی \ esmāˀil-e astar-ābādi\ ، یکی از خوش‌نویسان نامدار سدۀ 10ق/ 16م. اسماعیل از تعلیق‌نویسان و نستعلیق‌نویسان بنام روزگار خود بوده است. پدرش، ابراهیم، نیز از خوش‌نویسان استراباد (ه‌ م) (حبیب اصفهانی، 173، 228)، و احتمالاً در شمار خطاطان دربار بایسنقرمیرزا بود (نک‌ : سام‌میرزا، 151). اسماعیل شعر نیز می‌سرود و از نمونۀ اشعارش با تخلص «نجاتی» یاد کرده‌اند (قاضی احمد، 48)؛ اگرچه برخی نجاتی را تخلص برادر او، محمود، دانسته‌اند که مانند پدر و برادر، خوش‌نویس و شاعر بوده است (حبیب ‌اصفهانی، 117).
از تاریخ مرگ وی آگاهی دقیقی در دست نیست. تنها یکی از ‌تذکره‌نویسان درگذشت او را در 933ق/ 1527م دانسته است (سپهر، 57).

مآخذ

حبیب اصفهانی، خط و خطاطان، ترجمۀ رحیم چاوش‌اکبری، تهران، 1369ش؛
سام‌میرزا صفوی، تحفۀ سامی، به‌کوشش اقبال حسین، پتنه، 1353ق/ 1934م؛
سپهر، هدایت‌الله، تذکرۀ خوش‌نویسان، انتشارات یساولی، تهران، بی‌تا؛
قاضی احمد قمی، گلستان هنر، به‌کوشش احمد سهیلی خوانساری، تهران، 1366ش.

الٰهه هادیان رسنانی