آکولوتوس، آندرِآس (1654-1704م)، دانشمند و خاورشناس آلمانی، استاد علوم دینی در برسلاوِسیلزی سُفلی و مترجم بخشهایی از قرآن مجید به زبان لاتین. وی در برنشتاد سیلزی (در لهستان امروزی) زاده شد و در برسلاو درگذشت. از کودکی به زبانهای خاورزمین گرایش داشت. گفته میشود که در 6 سالگی میتوانست به عبری سخن بگوید. افزون بر عبری، با زبانهای کلدانی، عربی، فارسی، حبشی، مغربی، ترکی و قبطی نیز آشنا بود. چون کارهایی دربارۀ قرآن کریم انجام داده بود، به عضویت فرهنگستان علوم برلین برگزیده شد (مایر، 1 / 233). او با سرشناسترین دانشمندان همزمان خود مانند: لانگرو، اشپنهایم و لایپ نیتس، روابط و مکاتبات علمی داشت. برجستهترین کار این دانشمند سیلزیایی ترجمۀ سورههایی از قرآن به لاتینی است. در جنگهای بولونیاییها (از ناحیۀ بولونی، شمال ایتالیای مرکزی) با ترکها، آکولوتوس به نسخهای از قرآن، همراه با ترجمۀ ترکی و فارسی آن، دست یافت و به ترجمۀ لاتینی آن همت گماشت، لیكن به انجام همۀ كار توفیق نیافت و تنها گزیدههایی از ترجمۀ خود را همراه با متن عربی و ترجمۀ فارسی و تركی آن زیر عنوان «شش نمونه از قرآن به چهار زبان عربی، فارسی، تركی و لاتین»، در 1701م در برلین به چاپ رساند.