نویسنده (ها) :
عباس سعیدی
آخرین بروز رسانی : جمعه 29 فروردین 1399 تاریخچه مقاله
اَرْشَق، یكی از بخشهای دوگانۀ شهرستان مشكین شهر در استان اردبیل. این نام در متون مختلف افزون بر اَرشَق (طبری، 9/ 12؛ ابوعلی مسكویه، 6/ 473-474)، به صورتهای ارجاق (حمدالله، 82-83؛ اعتمادالسلطنه، 1/ 37)، اَرْشَك (صدیقی، 299-300)، ارجاك (مشكور، 299) و ارجق ( فرهنگ جغرافیایی...، 4/ 11) نیز آمده است. ارشق دارای 3/ 871‘1 كمـ2 مساحت ( آمارنامه...، 46) و محدود است از شمال به مرز جمهوری آذربایجان، از جنوب به شهرستانهای اردبیل و سراب، از غرب به شهرستان اهر و از شرق به شهرستان اردبیل (فرهنگ آبادیها، 1365ش، 7). ارشق از 5 دهستان به نامهای ارشق مركزی، ارشق غربی، ارشق شمالی، یافت و صلوات تشكیل شده، و جمعاً 234 آبادی را در خود جای داده است. مركز این بخش، آبادیِ رضی است كه 607‘1 نفر (1365ش) جمعیت دارد (همان، 12؛ آمارنامه، همانجا). آب و هوای ارشق به واسطۀ كوهستانی بودن معتدل است (فرهنگ جغرافیایی، 4/ 15) و مراتع آن از مراتع مهم منطقه است. این بخش در واقع حد فاصل نواحی ییلاقی و قشلاقی و محل تجمع ایلات شاهسون به شمار میرود (ساعدی، 53)؛ مطابق دادههای موجود (1366ش)، 236 خانوار قشلاقی و 4 خانوار ییلاقی از شاهسونها از این ناحیه استفاده میكنند (جمعیت...، 9). طوایف عمدۀ این بخش عبارتند از: قوجابیگلو، مغانلو، اجیرلو و عیسیلو (ترابی، 2/ 608 - 609). جمعیت محدودۀ ارشق 707‘36 نفر (1365ش) است كه از آن میان 523‘18 نفر (4/ 50 درصد) مرد و مابقی (6/ 49 درصد) زن هستند (سرشماری...، 15). علاوه بر این، جمعیت 6 ساله به بالای این بخش 372‘28 نفر (2/ 77 درصد) است و شمار باسوادان 5/ 31 درصد از این جمعیت را تشكیل میدهد. گذشته از نسبت بالای بیسوادی، سطح اشتغال نیز در این بخش نسبتاً پایین، و بار تكفل میان خانوارهای آن نسبتاً بالاست (فرهنگ آبادیها، 1365ش، 10). فعالیت اصلی در آبادیهای این بخش زراعت و دامداری است؛ پرورش طیور و زنبور عسل نیز در پارهای آبادیهای آن رایج است (همانجا). حمدالله مستوفی از باغستانهای نیكو و فراوان آن یاد كرده است (ص 83). سطح كل زمینهای زراعی آن 532‘63 هكتار است كه 8/ 92 درصد از آن به صورت دیمی مورد بهرهبرداری است (فرهنگ اقتصادی...، 4/ 118). وجود 220‘171 رأس گوسفند و بز و 427‘18 رأس گاو و گوساله در این بخش نشانۀ اهمیت دامداری در آبادیهای آن است (فرهنگآبادیها، 1365ش، 11). محصولات عمدۀ آن غلات، حبوبات (فرهنگ جغرافیایی، همانجا)، انگور و گردوست (حمدالله، همانجا). آبادیهای ارشق قاعدتاً از آبادیهای كوچك منطقه و كشور بهشمار میآیند، تا جایی كه از 142 آبادی دارای خانوار بهرهبردار این بخش در 1367ش، 107 آبادی (3/ 75 درصد) دارای جمعیتی كمتر از 50 خانوار (بهرهبردار) بوده است (فرهنگ آبادیها، 1367ش، ده). در محدودۀ بخش ارشق 366 حلقه چاه موتوری مورد بهرهبرداری است؛ با اینهمه، شمار قابل توجهی از آبادیها از آب چشمهها و رودخانههای محلی استفاده میكنند (همان، شانزده، هفده). ارشق یكی از پایگاههای مقاومت بابك خرّمی در برابر سپاهیان معتصم عباسی بود. در 220ق قلعۀ ارشق كه میان اردبیل و برزند واقع بود، توسط افشین ضبط و مرمت شد و به دور آن خندقی حفر گردید (طبری، 9/ 12؛ ابن اثیر، 6/ 448؛ نیز نك : ابناعثم، 7/ 437)، سپس افشین یكی از سرهنگان خود را با دستهای از سپاهیان در این دژ مستقر ساخت تا ضمن مراقبت از كاروانیان، پیروان بابك را نیز زیر نظر داشته باشد (ابناثیر، همانجا؛ صدیقی، 300). سپاه بابك در این محل از افشین شكست خورد و او به همراه عدهای از سوارانش به مغان گریخت (طبری، 9/ 13-14؛ ابوعلی مسكویه، همانجا). ساعدی در زمان معاصر از قلعهها و برج و باروهای مخروبۀ متعدد در منطقه از جمله ارشق نام میبرد كه محل حفاریهای غیر مجاز بوده است (ص 69). یاقوت ارشق را كوهی دانسته است در مغان آذربایجان در نزدیكی شهر بذ (1/ 208).