ایساقچی

ايساقْچی، محلی در غرب رومانی، كنار راست رودخانۀ دانوب (هامر پورگشتال، I/ 372؛ سامی، 2/ 1150) كه در سده‌های ميانه ابلوچيكا ناميده می‌شد (EI2, IV/ 92). اين محل در سدۀ 11ق/ 17 م شهری بزرگ، پوشيده از باغات وسيع و سرسبز، با آب و هوايی لطيف بوده، و روستاهای متعدد بزرگی داشته است (اوليا چلبی، 5/ 360-361).
ايساقچی در دوران تسلط تركهای عثمانی (سده‌های 9-12 ق/ 15- 18 م) پايگاه مهم نظامی بوده است (EI2، همانجا). سلطان محمد اول در 819 ق/ 1416 م برای اينکه حاكم افلاق (ه‌ م) را همواره در اطاعت و انقياد خود نگاه دارد، به استحكام قلعۀ ايساقچی افزود (هامر پورگشتال، I/ 371-372). اولياچلبی دربارۀ يكی از قلعه‌های ايساقچی ــ كه در 1070ق/ 1660م از آن بازديد كرده ــ چنين آورده است كه اين قلعه در كنار رود دانوب ساخته شده، و دارای حصاری استوار به شكل مربع و دری آهنی است (5/ 360).
اين شهر در جريان جنگ روسيه ـ عثمانی در سده‌های 18- 19 م چندين بار وسيلۀ گروههای روسی كه متوجه بالكان بودند، اشغال شد (EI2، همانجا). ايساقچی مركزی فعال و محل ارتباطات بازرگانی بوده، و درآمد قابل توجهی از محل ماليات و عوارض بندری داشته است (همانجا).

مآخذ

اولياچلبی، سياحت‌نامه، استانبول، 1315 ق؛
سامی، شمس‌الدين، قاموس الاعلام، استانبول، 1306 ق؛
نيز:

EI2;
Hammer-Purgstall, J., Geschichte des osmanichen Reiches, Graz, 1963.
ابوالحسن ديانت