آمِدرُز، هنری فردریک (1854-1917 م)، خاورشناس، متخصص کتابهای تاریخی عربی سدۀ 4 ق / 10 م، حقوقدان انگلیسی، مصحح و ناشر مجموعهای از آثار تاریخی با عنوان «کتابهای بازماندۀ تاریخی»
زندگی
تبار آمدرز به خاندانی سویسی میرسد، لیکن او ملّیت انگلیسی داشت و با فرهنگ انگلیسی پرورش یافت و تحصیلات دانشگاهی را در رشتۀ حقوق به پایان برد و پیشۀ وکالت دادگستری را برگزید. در تحصیل زبان و تاریخ عرب، بهویژه در راه شناسایی نسخههای خطی عربی، کوشش فراوان کرد و در حقوق اسلامی و تاریخ به تحقیق و تألیف پرداخت. او یکی از نویسندگان مجّلۀ انجمن سلطنتی آسیایی بود (زرکلی، 8 / 99).
آثـار
کارهای آمدرز را میتوان در سه مقولۀ تصحیحات، مقلات تاریخی و مقالات حقوقی ـ فقهی دستهبندی کرد.
الف ـ تصحیحات
بیشتر پژوهشهای آمدرز دربارۀ کتابهای تاریخی عربی متعلق به سدۀ 4 ق / 10 م است. او بخشهایی از کتابهای تاریخی را تصحیح انتقادی کرد و در مجموعهای با عنوان «کتابهای بازماندۀ تاریخی» منتشر ساخت. مهمترین کارهای او در این زمینه به شرح زیر است: 1. تحفةالامراء فی تاریخ الوزراء، از ابوالحسین هلال بن المُحَسِّن بن ابراهیم الصّامی (359-447 ق / 970-1055 م)، به ضمیمۀ جزء ششم از کتاب التاریخ همین مورخ همراه با تعلیقات و یادداشتهایی به انگلیسی و فهرستهای عربی ـ انگلیسی، بیروت، 1904 م. تحفة الامراء که در تاریخهای قدیم از آن به نام کتاب الوزراء یاد شده (آمدرز، مقدمه، پانویس 2)، کتابی است در تاریخ بلاد اسلامی و شرح حال وزیران برجستۀ آل بویه و خلفای عباسی در فاصلۀ اواخر سدۀ 3 و اوایل سدۀ 4 ق / 9 و 10 م. 2. تاریخ ابن یَعْلی حمزة بن قَلانِسی معروف به ذیل تاریخ دمشق، از حمزة بن اسدبن علی بن محمد ابویعلی التّمیمی الدّمشقی (464-555 ق / 1071-1160 م)، ادیب، کاتب و عمید دمشق، همراه با منتخباتی از تواریخ ابن اَزْرَق فارِقی (د بعد از 577 ق / 1181 م)، سبط ابنجوزی (د 654 ق / 1256 م) و حافظ ذَهَبی (د 748 ق / 1348 م)، لیدن، بیروت، 1908 (عقیقی، 2 / 495). این کتاب که بیشتر به تاریخ دمشق و سوریه و گهگاه به حوادث بغداد میپردازد، به گفتۀ ابنخلکان (د 681 ق / 1282 م) دنبالۀ تاریخ هلال صابی است و حوادثِ تقریباً دو قرن، از 448 تا 555 ق / 1056 تا 1160 م، را در برمیگیرد. 3. کتاب تجارب الامم، جزء پنجم و ششم، تألیف ابوعلی احمدبن محمد، معروف به مِسْکَوَیْهْ (د 421 ق / 1030 م)، همراه با ذیل تجارب الامم و بخش هشتم از تاریخ هلال صابی، مصر 1914-1916 م، لیدن، 1920-1921 م (عقیقی، همانجا)، این کار آمدرز عیناً در 3 مجلد (حاوی 4 جزء) در بغداد تجدید چاپ شده است. جزء اول و دوم شامل حوادث 75 سال (295- 369 ق / 907-980 م) در زمان تنی چند از خلفای عبّاسی و امیران دیلمی است. جزء سوم شامل ذیلی است که ابوشجاع محمد بن حسین، ملقّب به ظهیرالدّین رودراوَری (د 488 ق / 1095 م) وزیر المستظهر باللّه (د 487 ق / 1094 م) بر تجارب الامم نوشته و در آن به ذکر وقایع سالهای 369 تا 389 ق / 980 تا 999 م پرداخته است. جزء چهارم در برگیرندۀ جزء هشتم از تاریخ صابی، شامل رویدادهای 5 سال (389-393 ق / 999-1003 م) است که آمدر آن را بهعنوان تکلمۀ ذیلِ رودراوری تصحیح کرد و کار نیمه تمام او را مارگلیوث (1850-1940 م) به پایان برد.