نام کتاب : فقه نظام سياسى اسلام نویسنده : اراکی، محسن جلد : 1 صفحه : 367
آيا او، با
كسى كه امر به عدل و داد مىكند، و بر راهى راست قرار دارد، برابر است؟!
اگر
بر اين آيات آيه (وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ) را نيز
بيافزاييم اين نتيجه بهدست ميآيد كه در قرآن كريم، «اسلام»، «عبادت مخلصانه خدا»،
«عدل كامل و مطلق» و «استقامت» همگى به يك معنايند و مأموريت رسول خدا (ص) يك
مأموريت است كه همان اقامه عدل و امر به عدل: (وَ
أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ) و اسلام نخستين و رهبرى قافله
مسلمين: (أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ)[1] و
عبادت مخلصانه خدا: (قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ
مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ) و رهبرى قافله عابدان يكتاپرست:
(فَأَنَا أَوَّلُ الْعابِدِينَ)[2] و
استقامت خود و پيروان يا به تعبيرى ديگر راهبرى رهروان استقامت پيشه است:
(فَاسْتَقِمْ
كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ).
دسته
دوم:
آياتى
كه بر تلازم بين محبت خدا و اتّباع از خدا و رسول از يكسو، و بين محبت خدا و
بيزارى و ترك پيروى از فرمانروايان غير الهى از سوى ديگر دلالت دارند، نظير: