كارگيرى سرمايه در فعاليت اقتصادى نقشى درپيدايش سود حاصل ندارد و سود حاصل، سود محض سرمايه خاموش و جامد است سود به دست آمده نامشروع و غير مجاز است.

مطلب سوّم: از مجموع آيات و روايات استفاده شد كه كار اقتصادى منشأ انحصارى مالكيت خصوصى ثروت‌هاى طبيعى است، و نيز استفاده شد كه نقش كار اقتصادى در مالكيت به دو گونه است:

الف- تأثير كار اقتصادى در مالكيت نتيجه كار، در آنجا كه كار منشأ پيدايش ثروت جديد مى‌شود؛ نظير كشت زمين، يا آبيارى نخل كه در هر دو مورد- درصورتى‌كه قرارداد ويژه‌اى كه سهم كشت كننده يا آبيارى كننده را در مزد و اجرت معلومى معين كرده باشد وجود نداشته باشد- نتيجه كار كشت كننده (محصول به دست آمده از كشت، يا ميوه به دست آمده از آبيارى نخل، نظير آنچه در روايت هارون بن حمزه‌[1] و در روايات باب غصب‌[2] آمده بود) متعلق به كشت كننده زمين يا آبيارى كننده نخل است، اگرچه زمين و نخل ملك ديگرى باشد.

ب- تأثير كار در مالكيت خصوصى ثروت موجود، در آنجا كه ثروت موجود فاقد بهره‌زايى باشد و كار اقتصادى در آن بهره‌زايى به وجود آورد. توضيح بيشتر اين مطلب در آينده خواهد آمد.

قسمت دوم: تفصيل نظريه:

همانگونه كه در ابتداى بحث اشاره كرديم، تفصيل نظريه منشأيت كار براى مالكيت ثروت‌هاى نخستين را در سه مبحث بررسى مى‌كنيم.

[1] . ر. ك، ص 169 از اين كتاب.

[2] . ر. ك، ص 170 از اين كتاب.