حقيقت عرفان‌

شناخت عرفانى ويژگى‌هاى فراوانى دارد كه آن را از ديگر رشته‌هاى معرفتى متمايز مى‌كند. در اين نوشتار با اشاره به برخى از مهم‌ترين وجوه تمايز شناخت عرفانى با ديگر رشته‌هاى معرفتى، تلاش مى‌شود مرزهاى اصلى اين رشته معرفتى در حدى كه در اين نوشته كوتاه ميسر است مشخص شود.

1. علم بى‌واسطه‌

بنابر تعريفى كه اهل منطق ارائه كرده‌اند و شامل همه رشته‌هاى متعارف علمى مى‌شود، علم، حضور صورت معلوم، نزد عالم است. علم عادى، هيچ گاه حضور مستقيم ذات معلوم نزدِ عالم نيست و به همين سبب، هيچ عالمى معلوم خود را بى واسطه صورت و به طور مستقيم دريافت نمى‌كند. دريافت‌هاى علمى عموماً دريافت‌هاى با واسطه‌اند؛ به اين معنى كه عالم، هميشه صورت‌

[1] . مولوى.