إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ‌

مؤمنان فقط كسانى‌اند كه به خدا و پيامبرش ايمان آورده‌اند، آن گاه [در حقّانيّت آنچه به آن ايمان آورده‌اند] شك ننموده و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد كرده‌اند، اينان [در گفتار و كردار] اهل صدق و راستى‌اند[1].

سه. شهادت رسول خدا (ص) بر مسلمانان، در عصر نبوت‌

قرآن كريم، رسول اعظم (ص) را «شهيد و شاهد» [/ گواه‌] خوانده است:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً

اى پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت‌دهنده و انذاركننده‌[2].

و نيز فرموده است:

فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى‌ هؤُلاءِ شَهِيداً

حال آنها چگونه است آن روزى كه از هر امتى، شاهد و گواهى [بر اعمالشان‌] مى‌آوريم، و تو را نيز بر اينان گواه خواهيم آورد؟[3]

[1] . سوره حجرات: 15.

[2] . سوره احزاب: 45.

[3] . سوره نساء: 41.