شعری دیگر

ادیم[1] زمین سفره عام اوست بر این خوان یغما چه دشمن چه دوست[2]

شعر‌های سفره

الهي به اين سفره بركت بده به اين مائده شكر نعمت بده

همه شاد گردیم در اين زندگي به باني اين سفره رحمت بده

به آشپز و ميزبان و هم ميهمان تن سالم و شان و شوكت بده

نصيب همه دوستان علي‌† زحق سفرة خير قسمت بده

الهي به روز جزا بَهر ما طعام بهشتي ز جنت بده[3]

شعری دیگر

الهی که این سفره معمور[4] باد دمادم پر از نعمت و نور باد

بلائی که باشد در آفاق و دهر از این سفره و صاحبش دور باد[5]

الهی که این سفره معمور باد همیشه پر از نعمت نور باد

زبان بداندیش و چشم حسود از این سفره و صاحبش دور باد[6]

الهی که این سفره معمور باد همیشه پر از نعمت و نور باد

گزند زمانه و آفات دهر از این سفره و اهل آن دور باد[7]

[1]. سطح زمین.

[2]. بوستان، بخش اول.

[3]. لا ادری.

[4]. طولانی، همیشگی.

[5].لا ادری.

[6].لا ادری.

[7].لا ادری.